مجید کرمانی - iums
علی اسرافیلی - iums
رقیه پیری - iums
نسترن اسدزاده - Ph.D student of Environmental Health Engineering, Faculty of Health, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran

مقدمه و هدف: کلروفنل از جمله آلاینده های سمی و خطرناک در پساب و فاضلاب های صنعتی می باشد که حذف آن از فاضلاب صنعتی و آب زیرزمینی ضروری است. در این ارتباط، مطالعه حاضر  با هدف بررسی کارایی میزان تجزیه پذیری ۴-کلروفنل با استفاده از فرایند UV/H۲O۲ انجام شد.روش کار: در مطالعه حاضر اثر متغیرها شامل: غلظت اولیه آلاینده، زمان تماس، pH و غلظت H۲O۲ بر حذف ۴-کلروفنل در مقیاس آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت و غلظت ۴-کلروفنل باقی مانده با استفاده از دستگاه UV/Visible در طول موج ۲۸۰ نانومتر اندازه گیری شد. علاوه بر این، میزان معدنی سازی در شرایط بهینه از طریق سنجش میزان حذف TOC)Total Organic Carbon) مطابق با روش ۵۳۱۰B استاندارد اندازه گیری گردید. مدل های سینتکی فرایند نیز مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه بازده بهینه حذف ۴-کلروفنل توسط فرایند UV/H۲O۲ در غلظت پراکسید هیدروژن ۵۸۰ میلی گرم بر لیتر، pH= ۳ ، غلظت اولیه ۴-کلروفنل ۳۸۰ میلی گرم بر لیتر و حضور اشعه UV با طول موج ۲۵۴ نانومتر در زمان تماس ۳۰ دقیقه معادل ۹۲ / ۸۴ درصد به دست آمد. علاوه بر این، در شرایط بهینه ۶۹ / ۸۴ درصد از کل کربن آلی حذف گردید. شایان ذکر است که داده ها از مدل سینتیکی درجه اول کاذب تبعیت داشتند.نتیجه گیری: با توجه به افزایش استفاده از اشعه فرابنفش در فرایندهای تصفیه آب و بازده قابل قبول فرایند UV/H۲O۲ برای حذف آلاینده ۴-کلروفنل، پس از آنالیزهای سود- هزینه، استفاده از این روش برای حذف -۴ کلروفنل پیشنهاد می شود. بر مبنای نتایج، فرایند UV/H۲O۲ با درنظرداشتن اهداف تصفیه و استانداردهای موجود جهت تخلیه پساب می تواند به عنوان پس تصفیه و یا تصفیه نهایی پساب به کار گرفته شود.

Degradation, Hydroxyl radicals, ۴-Chlorophenol, Mineralization, UV/H۲O۲ process, تجزیه, رادیکال هیدروکسیل, ۴-کلروفنل, معدنی سازی