کاربردهای اسانس گیاه مرزنجوش (.Origanum Vulgare L) در مدیریت آفات بهداشتی: مروری تشریحی
محل انتشار: مجله تحقیقات سلامت در جامعه، دوره: 7، شماره: 1
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 89
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHCM-7-1_007
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1402
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: مرزنجوش (.Origanum Vulgare L) یک گیاه معطر است که متعلق به خانواده Lamiaceae می باشد. قسمت های هوایی این گیاه دارویی از جمله برگ، گل، ساقه و میوه برای اسانس گیری مورد استفاده قرار می گیرند. در این راستا، مطالعه مروری- تشریحی حاضر با هدف بحث و بررسی خاصیت دورکنندگی اسانس گیاه مرزنجوش در مدیریت آفات بهداشتی انجام شد.
روش کار: جستجو در مطالعه حاضر با استفاده از واژگان کلیدی "اسانس گیاه مرزنجوش، آفات بهداشتی و دورکنندگی" در پایگاه داده های Scopus، Science Direct ، Web of Science و PubMed و موتور جستجوگر Google Scholar صورت گرفت. تعداد هفت مقاله مرتبط در این زمینه جمع آوری و مطالعه شد و نتایج آن ها استخراج گردید.
یافته ها: ترکیبات شیمیایی اسانس گیاه بر حسب محل رویش و واریته های آن متفاوت است؛ اما کارواکرول و تایمول به عنوان مهم ترین ترکیبات اسانس آن معرفی شده اند. اسانس گیاه مرزنجوش دارای خاصیت دورکنندگی علیه آفات بهداشتی از جمله ساس تختخواب، شپش سر و سوسری نوار قهوه ای و نیز علیه ناقلین بیماری های عفونی همچون آئدس آلبوپیکتوس، کولکس پیپینس و کنه تگزاسی می باشد.
نتیجه گیری: با توجه به اینکه اسانس گیاهان از جمله مرزنجوش، عوارض جانبی کمتری برای انسان و محیط زیست داشته و تهیه آن ها راحت و ارزان می باشد، می توانند جایگزین نسبتا مناسبی برای مواد شیمیایی مصنوعی به منظور کنترل ناقلین بیماری های عفونی و آفات بهداشتی باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
اسماعیل علیزاده
Department of Vector biology and Control, Faculty of Public Health, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran
الهام جهانی فرد
Infectious and Tropical Diseases Research Center, Health Research Institute, Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran
منا شریفی فرد
Department of Medical Entomology and Vector Control, School of Public Health, Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences, Ahvaz, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :