اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر درد ذهنی و اشتیاق به زندگی در بیماران مبتلا به پسوریازیس

مقدمه و هدف: تاثیر بیماری پسوریازیس بر کیفیت زندگی بیماران حتی در حالاتی که سطح بسیار اندکی از بدن درگیری دارد، بسیار زیاد است. بیماران مبتلا به پسوریازیس کیفیت زندگی پایین تری نسبت به جمعیت عادی دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بر درد ذهنی و اشتیاق به زندگی در بیماران مبتلا به پسوریازیس انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمام بیماران مراجعه کننده به کلینیک های پوست و موی شهرستان بروجرد در سال ۱۴۰۰ بودند که تشخیص قطعی بیماری پسوریازیس دریافت کردند. از این تعداد، ۵۴ بیمار مبتلا به پسوریازیس که میزان افسردگی آنها بیشتر از نقطه برش بود، به روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده در گروه آزمایش (درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) و کنترل جایگزین شدند (۱۸ نفر در هر گروه). سپس ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد برای گروه آزمایش ارائه شد. داده ها با استفاده از درد ذهنی (اورباخ و همکاران، ۲۰۰۳) (OMMP)، اشتیاق به زندگی (حسن زاده، ۱۳۹۴) و آزمون افسردگی بک (بک، ۱۹۹۶) جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ و از طریق آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر درد ذهنی (۰/۰۱>P، ۳۱/۵۳=F) و اشتیاق به زندگی (۰/۰۱>P، ۵۴/۰۸=F) بیماران مبتلا به پسوریازیس اثربخش است و این نتیجه تا مرحله پیگیری تدوام داشت. نتیجه گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش درد ذهنی و افزایش اشتیاق به زندگی در بیماران مبتلا به پسوریازیس موثر بود. پیشنهاد می شود از این درمان به منظور کاهش مشکلات روان شناختی بیماران مبتلا به پسوریازیس استفاده شود.

کلیدواژه ها:

Acceptance and commitment therapy ، Life engagement ، Mental pain ، Psoriasis patients ، اشتیاق به زندگی ، پسوریازیس ، درد ، درمان پذیرش و تعهد