تغذیه ریزجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس (Spirulina platensis)در صنعت آبزی پروری

تغذیه بخش چشمگیری از هزینه های پرورش آبزیان را به خود اختصاص می دهد لذا مدیریت مناسب استفاده از اقلام خوراکی کمک قابل توجهی به پرورش دهندگان مزارع آبزی پروری خواهد نمود. اسپیرولینا (جلبک سبز – آبی)، یک ریز جلبک تکسلولی میکروسکوپی است که در آب شیرین رشد بیشتری میکند و ساختاری ساده اما ترکیب پیچیدهای دارد. این جلبک منبعی از انواع مواد مغذی میباشد. علاوه بر این، منبع مهمی از رنگیزههای فتوسنتزی به نام فیکوسیانین است که دارای خواص بسیار قوی آنتیاکسیدانی و ضدالتهابی میباشد. عصاره اتانولی اسپیرولینا پلاتنسیس حاوی آلکالوئیدها، فلاونوئیدها، گلیکوزیدها، تاننها، ترکیبات فنولی، استروئیدها و ساپونینها می باشد. همچنین این جلبک به دلیل محتوای بالای اسیدهای چرب غیراشباع مورد توجه است زیرا بخش بزرگی از آن، از گاما-لینولنیک اسید تشکیل شده است. این جلبک دارای سطوح پایینتری از گلیسریدهای سرم و لیپوپروتئینهایی با چگالی کم میباشد که به عنوان یک محرک رشد، پروبیوتیک و تقویتکننده سیستم ایمنی در ماهی مطرح است. اسپیرولینا میکروجلبکی با ارزش اقتصادی بالاست و یکی از معدود جلبکهایی است که به دلیل عملکرد بالای فتوسنتزی، سرعت رشد سریع و سازگاری با محیط زیست، برای کشت در مقیاس بالا مناسب است. لذا به نظر می رسد استفاده از میکروجلبک اسپیرولینا پلاتنسیس در جیره آبزیان یک راهکار ارزشمند به جهت مدیریت هزینه تغذیه و بهبود عملکرد مزارع آبزی پروری باشد.

کلیدواژه ها:

اسپیرولینا ، آبزی پروری ، عملکرد ، ایمنی ، رنگدانه