تاثیر طبقه دارایی بر عملکرد شرکت در طول چرخه عمر

این مطالعه تاثیر طبقات دارایی را بر عملکرد شرکت در مراحل مختلف چرخه عمر بررسی می کند. انگیزه اصلی این مطالعه اعتبارسنجی کاربرد نظریه نمایندگی یا نظریه نئوکلاسیک در توضیح رابطه بین کسب دارایی های مختلف و عملکرد شرکت در طول چرخه عمر آن است زیرا هر دو نظریه استدلالهای متناقضی دارند. این مطالعه از مناسب ترین رویکرد طبقه بندی چرخه عمر دیکنسون (۲۰۱۱) استفاده می کند. این مطالعه بر اساس نمونه ای از شرکت های بورس اوراق بهادار تهران از سال ۱۳۹۱ تا سال ۱۴۰۰، انجام شدهاست . دادههای ۱۳۱ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادر تهران به صورت پنل نامتوازن استفاده شدهاست ، و از برآوردگر مربعات معمولی با اثرات ثابت سال و صنعت برای آزمون فرضیه استفاده گردید.. نتایج نشان می دهد کلیت دارایی های عملیاتی از مرحله معرفی تا سقوط بر عملکرد تاثیر مثبت دارد (نظریه نئوکلاسیک )،وکلیت دارایی های غیرعملیاتی تاثیر منفی بر عملکرد دارد (نظریه نمایندگی ). لازم است توجه شود برخی از دارایی ها با شاخص های عملکرد رابطه معناداری ندارند و مسیر خاصی در طول چرخه عمر شرکت وجود ندارد. به عبارتی نتایج تجزیه وتحلیل دادهها نشان داد طبقه دارایی ها در مراحل مختلف چرخه عمر بر بازده دارایی ها و نسبت کیوتوبین اثرات مختلفی دارد. یافته ها به سرمایه گذاران در مورد چشم انداز شرکت سیگنال می دهد، که ممکن است به آنها کمک کند تا در مراحل مختلف چرخه عمر شرکت تصمیمات سرمایه گذاری مناسب اتخاذ کنند.

کلیدواژه ها:

طبقات دارایی ، عملکرد شرکت ، چرخه عمر شرکت ، نظریه نمایندگی ، نظریه نئوکلاسیک