مقایسه استفاده از پوشش‎های پلی اتیلنی نسبت به پلاستیکی بر عملکرد کیفی و کمی سیلاژ جو

چکیده مبسوط مقدمه و هدف: ذخیره مناسب علوفه در سیلو سبب حفظ کیفیت بهتر سیلاژ و به حداقل رساندن کاهش ارزش تغذیه‎ای آن در زمان سیلو کردن، ذخیره و در زمان مصرف خواهد شد. نفوذ هوا به داخل سیلاژ یکی از مهم ترین عواملی هست که سبب تحریک رشد باکتری‎های هوازی، مخمرها و کپک‎ها می‎شود. این فرآیند کیفیت سیلاژ را به شدت تحت تاثیر قرار می‎دهد و باعث فساد هوازی در آن خواهد شد. همچنین این شرایط مقدار ماده خشک و ارزش غذایی سیلاژ را کاهش داده و با افزایش میکروارگانیسم‎های بیماری زا و مایکوتوکسین‎ها در سیلاژ در نهایت باعث کاهش مصرف ماده خشک سیلاژ در دام خواهد شد. استفاده از پلی اتیلن به عنوان پوشش و محافظ سیلاژ برای سال‎های متمادی مورد توجه و استفاده قرار گرفته است. این پژوهش به منظور ارزیابی مقایسه برخی از شاخص‎های شیمیایی و میکروبی سیلاژ علوفه جو تهیه شده توسط کیسه‎هایی از جنس پلی‎اتیلن در مقایسه با کیسه‎های پلاستیکی و در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. مواد و روش ها: علوفه کامل جو با ماده خشک تقریبی ۳۱ درصد برداشت شد و به قطعاتی به طول ۳۰ تا ۵۰ میلی متری خرد شد. سپس ۱) در لوله‎های آزمایشگاهی از جنس پلی‎اتیلن با درب پیچ دار دارای حلقه‎های لاستیکی، ۲) در کیسه‎های از جنس پلی اتیلن و ۳) در کیسه های پلاستیک هرکدام به وزن تقریبی ۱۰ کیلوگرم در ۴ تکرار سیلو شدند و به‎مدت ۶۰ روز در محیط بسته آزمایشگاه نگه‎داری شدند. یافته‎ها: نتایج آزمایش نشان داد که در سیلاژهایی که در کیسه‎های پلی‎اتیلن ذخیره شده بودند نسبت به سیلاژهایی که در لوله‎های پلی‎اتیلن سیلو شدند به‎ترتیب شاخص اسیدیته (۳/۷۹ در مقابل ۳/۵۳) و جمعیت مخمرها (۰/۵۰ در مقابل ۱/۱۴ واحد تشکیل دهنده کلنی در گرم) به ‎طور معنی‎داری (۰/۰۰۱p=) افزایش داشتند، درحالی که در سیلاژهایی که داخل کیسه‎های پلاستیکی سیلو شدند، نسبت به سیلاژهایی که در لوله‎های پلی‎اتیلن سیلو شدند، تغییرات بیشتری روی داده و به‎ترتیب مقدار ماده خشک (۳۱/۸۰ درصد در مقابل ۳۱/۲۴ درصد؛ ۰/۰۱۸p=)، الیاف نامحلول در شوینده خنثی (۶۱/۸۹ درصد ماده خشک در مقابل ۵۹/۸ درصد ماده خشک؛ ۰/۰۱۴p=) و جمعیت کپک­ ها (۱/۹۵ در مقابل ۱/۱۳ واحد تشکیل دهنده کلنی در گرم؛ ۰/۰۴۶p=) نیز به طور معنی‎دار تغییر پیدا کردند. پایداری هوازی سیلوها در سیلاژهایی که در لوله‎های پلی‎اتیلن سیلو شدند بیشترین (۹۵ ساعت) بود درحالی که این شاخص در سیلاژ با پوشش کیسه­ های پلاستیکی به طور معنی داری (۰/۰۰۱P=) کمتر (۶۲/۵ ساعت) از سیلاژهای دیگر بود. بازیابی ماده خشک آن پس از باز کردن سیلوها و پس ازآن به‎مدت ۷ روز پس از هوازدگی نیز به طور معنی داری (۰/۰۰۱p=) نسبت به سایر سیلاژها کمتر (۸۱/۵۰ درصد ماده خشک در مقابل ۸۷/۸۴ درصد ماده خشک و ۸۸/۱۰ درصد ماده خشک) بود. نتیجه گیری: براساس نتایج به دست آمده در این آزمایش انتخاب کیسه های از جنس پلی اتیلن در مقایسه با کیسه های پلاستیکی برای سیلو کردن بسته های   ‎‎  ‎ کوچک علوفه می‎تواند شرایط مطلوب تری برای حفظ کیفیت سیلاژ مهیا کند.

کلیدواژه ها:

Barley silage ، Mold ، Nutritional value ، Packing ، Yeast ، ارزش تغذی ه‎ای ، بسته بندی ، سیلاژ جو ، کپک ، مخمر