سنجش آسیب پذیری روستاها در برابر بحران کم آبی (مورد مطالعه: شهرستان های قروه و دهگلان)

خشکسالی طیف گسترده ای از اقلیم ها و اکوسیستم ها را تحت تاثیر قرار می دهد. در این بین شعاع تاثیر پدیده ی خشکسالی در نواحی روستایی بیش از سایر نواحی بوده، زیرا اقتصاد و زندگی روستایی اتکاء نسبتا زیادی به منابع طبیعی و فعالیت های کشاورزی دارد. مطالعه حاضر با هدف گروه­بندی و اولویت­بندی روستاهای شهرستان­های قروه و دهگلان به منظور نشان دادن تفاوت در شدت خشکسالی و درجه آسیب پذیری ناشی از آن صورت گرفته است. داده­های حاصل از محاسبه شدت خشکسالی نشان داد در شهرستان­های قروه و دهگلان در طول سال­های مورد بررسی خشکسالی ملایم داشته­ایم. همچنین در بحث آسیب­پذیری ناشی از خشکسالی در سکونتگاه­های مورد مطالعه، ۱۳روستا به عنوان نمونه انتخاب و با استفاده از متغیرهای معین میزان آسیب­پذیری آنها سنجیده شده است. ۱۰۰ درصد روستاهای مورد بررسی در سطح شهرستانهای قروه و دهگلان دارای تجربه خشکسالی هستند. نتایج حاصل از گروه­بندی توکی نشان می­دهد روستاهای نمونه از نظر آسیب­پذیری در سطح شاخص­های درآمد حاصل از معیشت اصلی و فرعی خانوار، دسترسی به منابع آب کشاورزی، تنوع معیشتی خانوار در ارتباط با شغل دوم و کاهش سطح زیر کشت آبی متفاوت از یکدیگر هستند. بیشترین تفاوت بین روستاها در سطح شاخص دسترسی به منابع آب کشاورزی است. روستاهای مورد مطالعه در نهایت با استفاده از روش میانیابی  spline در سامانه GIS از نظر شدت خشکسالی و درجه آسیب پذیری پهنه بندی شدند.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری روستاها ، بحران کم آبی ، پهنه بندی ، خشکسالی