دارالشفا نخستین بیمارستان قم در دوره قاجاریه
محل انتشار: پژوهشنامه تاریخ، دوره: 6، شماره: 24
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 39
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HISTO-6-24_008
تاریخ نمایه سازی: 29 آذر 1402
چکیده مقاله:
دارالشفا، یکی از ابنیه مجاور حرم حضرت معصومه(س) است که در شمال مدرسه فیضیه قرار دارد. قدمت مکانی که دارالشفا در آن ساخته شده است، به دوره صفویه و سلطنت شاه عباس دوم می رسد. با روی کار آمدن قاجاریه و در دوران سلطنت فتحعلی شاه، اقدامات عمرانی در قم سرعت بیشتری گرفت و فتحعلی شاه در پی این اقدامات، دارالشفا را گسترش داد و آن را به صورت بیمارستانی برای زوار حرم حضرت معصومه(س) و مردم قم در آورد. در طی دوران بعد از مرگ فتحعلی شاه، چند سالی به همت کامران میرزا نایبالسلطنه دارالشفا همچنان کارکردی بیمارستانی داشت؛ ولی بعد از مرگ این شاهزاده قاجاری، دارالشفا به صورت مدرسه علوم دینی درآمد. در دوره پهلوی و با تلاش های حاج شیخ عبدالکریم حائری، موسس حوزه علمیه قم، به حجرات دارالشفا افزوده شد و کاملا در اختیار طلاب علوم دینی قرار گرفت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی وزین افضل
دانشجوی دکترای تاریخ ایران اسلامی دانشگاه اصفهان
حسین اسماعیلی نصرآبادی
دانشجوی دکترای تاریخ ایران اسلامی دانشگاه اصفهان