تاثیر استفاده از Virtual Reality (VR) در مدیریت درد سالمندان بستری در مراکزارائه دهنده مراقبت های تسکینی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 146

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PSCE01_266

تاریخ نمایه سازی: 29 آذر 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: درد در سالمندان مربوط به بیماری های عصبی و اسکلتی عضلانی، عروقی، مزمن، انواع زخم ها، آرتریت و استئوآرتریت است که بهدنبال آن کیفیت پایین زندگی، انزوای اجتماعی، اختلال در فعالیت بدنی و وابستگی در انجام فعالیت های روزانه اتفاق می افتد. سوء استفادهاز مواد افیونی، مسمومیت های دارویی و چنددارویی احساس فوریت نسبت به جستجو و شناسایی روشهای کاهش درد موثر غیرافیونی راافزایش داده است و روش هایی مانند Virtual Reality (VR) به یک گزینه مهم برای مدیریت موثر درد تبدیل شده اند. هدف از این مطالعهبررسی تاثیر VR بر مدیریت درد است که دارای مکانسیم هایی برای پرت کردن حواس و کاهش درد است.مواد و روش ها: این مطالعه، مروری و حاصل جستجوی نظام مند در پایگاه های اینترنتی مانند Cochran Library ، Scopus ، Elsevier ،Embase و نیز پایگاه های SID ، IranMedex و Magiran در محدوده سال های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۲ میباشد. مقالاتی که هریک ازکلیدواژه های Pain Managment ، Virtual Reality ، Chronic Pain ، Palliative Care را داشتند و Full text مقاله در دسترسبود وارد مطالعه شدند. در مجموع ۷۳ مقاله در مرحله اول وارد مطالعه شد که پس از حذف موارد تکراری به وسیله نرم افزار اندنوت ۲۸مقاله مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: شواهد ارائه شده در این بررسی، پتانسیل درمان کمکی VR را برای ارائه مسکنی موثر برای بیمارانی که از دردهای متفاوتی ازجملهدرد حاد و مزمن، حرارتی، فیبرومیالژیا، سندروم SIAS و حتی درد خیالی عضو قطع شده رنج میبرند نشان می دهد. واقعیت مجازی میتواندحواس بیماران را از درد و اضطراب منحرف کند. حواسپرتی VR محیط های غوطه وری را فراهم میکند که در آن بیماران با سناریویمجازی تعامل دارند.نتیجه گیری: به نظر می رسد تحقیقات بیشتری در خصوص تعیین درجه اثربخشی درمانی و شناسایی پتانسیل درمان طولانی مدت درد بااستفاده از سیستم VR نیاز است.

کلیدواژه ها:

واقعیت مجازی ، مدیریت درد ، مراقبت های تسکینی در سالمندان.

نویسندگان

امیرحسین بیگدلو

دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

علیرضا مهدی

دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران