ارتباط سواد سلامت با رفتارهای خودمراقبتی در سالمندان مبتلا به بیماری سندروم حادکرونری بستری در بخش مراقبت های ویژه قلبی بیمارستان سیدالشهدا

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 95

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PSCE01_175

تاریخ نمایه سازی: 29 آذر 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: پدیده سالمندی نتیجه سیر طبیعی زمان است که منجر به تغییرات فیزیولوژیکی، روانی و اجتماعی می شود و به همین دلیلسالمندان بیش از سنین دیگر به بیماری های مختلف از جمله سندروم حاد کرونری مبتلا می شوند. افراد سالمند با سطح سواد سلامتپایین، یکی از گروه های در معرض خطر هستند؛ زیرا دارای مشکلاتی در فهم و ادراک و خواندن اطلاعات مرتبط با سلامتی و رفتارهایخودمراقبتی هستند. پژوهش حاضر باهدف تعیین ارتباط سواد سلامت و توان خودمراقبتی در سالمندان مبتلا به سندروم حاد کرونریبستری در بخش مراقبت های ویژه قلبی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی_تحلیلی می باشد که در سال ۱۴۰۰ با مشارکت ۱۰۰ نفر از سالمندان مبتلا به سندرومحاد کرونری بستری در بخش مراقبت های ویژه قلبی بیمارستان سیدالشهدا انجام شد. نمونه گیری به صورت در دسترس و با درنظرگرفتنمعیارهای ورود به مطالعه انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل سه بخش مشخصات فردی، پرسشنامه سواد سلامت عملکردی بزرگسالان( HELIA ) و پرسشنامه رفتارهای خودمراقبتی بود. داده ها بر اساس آمار توصیفی و با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیونخطی در نرم افزار SPSS تحلیل شدند.یافته ها: از ۱۰۰ بیمار مورد پژوهش، ۶ / ۷۹ درصد زن و ۴ / ۲۰ درصد مرد بودند. میانگین سواد سلامت در زنان و در بیماران با تحصیلاتبیشتر به طور معناداری بالاتر بود ۰۲ / ۰ = P . میانگین نمره سواد سلامت ۷۰ / ۸۷ و میانگین نمره خودمراقبتی ۵۶ / ۹۰ و در حد متوسطبرآورد شدند. همچنین سواد سلامت و خودمراقبتی همبستگی مثبت و معناداری داشت ( ۰.۰۰۱ P= ، ۰.۶ = R .)نتیجه گیری: با توجه به ارتباط معنادار بین سواد سلامت و خودمراقبتی، میتوان نتیجه گرفت که سواد سلامت سالمندان بر رفتارهایخودمراقبتی آنان تاثیرگذار است و هرچه سواد سلامت بالاتر باشد، رفتارهای خودمراقبتی افزایش می یابد؛ لذا توجه مسئولین و برنامه ریزانپرستاری به این متغیرها جهت ارائه برنامه های آموزشی ضروری می باشد.

نویسندگان

سارا رضایی

کارشناس ارشد پرستاری، بیمارستان سیدالشهدا، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران