عوامل مرتبط با سواد سلامت و ارتقای کیفیت زندگی سالمندان: مرور نظام مند

مقدمه: سن بالای ۶۰ تا ۶۵ سال به عنوان سالمندی نامیده شده است. سالمندی احتمالا مهم ترین پدیده مردم شناختی اواخر قرن بیستمو شروع قرن بیست و یکم می باشد. در این بین، توجه به خودمراقبتی و مسئولیت پذیری سالمندان در قبال بیماری های مختلف یکی ازراهکارهای حمایتی به شمار می آید که نیازمند سطح بالایی از سواد سلامت است. همچنین نشان داده شده است که سواد سلامت با کیفیتزندگی سالمندان به عنوان یک شاخص تعیین کننده و اساسی ارتباط دارد. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل مرتبط با سواد سلامت وارتقای کیفیت زندگی سالمندان می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه مروری برای جستجو مقالات انگلیسی از پایگاه های اطلاعاتی PubMed ، Elsevier ، Google Scholarاستفاده شد و برای مقالات فارسی با کلیدواژه های سالمندی، سواد سلامت، کیفیت زندگی از پایگاه های اطلاعاتی Google ، Sid ، Magiranاستفاده شد. اطلاعات در یک بازه زمانی بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۲ در نظر گرفته شد.یافته ها: تمام مقالات بررسی شدند و داده های استخراج شده دسته بندی گردید. سرانجام ۴۱ مقاله وارد مطالعه شد. تعداد بیماران در مجموع۳۲۹۶ نفر بود. ارتباط معنی داری میان سطح سواد سلامت با سن، جنس، تحصیلات، درآمد و تاهل دیده شد، به طوری که شیوع سطحپایین سواد سلامت در افراد با سنین بالا، با تحصیلات کمتر و درآمد پایین تر بیشتر است. همچنین افراد متاهل از سطح سواد سلامتبالاتری برخوردار هستند و سواد سلامت خانم های سالمند کمتر از آقایان برآورد شده است.نتیجه گیری: در این بررسی سیستماتیک برخی شواهد نشان می دهد که سالمندان ایرانی سواد سلامت نسبتا پایینی دارند و ازآنجا کهکشور ما در طی سال های آینده با افزایش جمعیت سالمندان مواجه خواهد شد و از طرفی سواد سلامت می تواند در ارتقاء کیفیت زندگیسالمندان، کنترل و خودمدیریتی بیماری در آنها، کاهش مراجعه به مراکز بهداشتی درمانی و کاهش هزینه های نظام سلامت موثر باشد،توجه به مسائلی که بر ارتقاء سواد سلامت سالمندان تاثیر بگذارد، امری اجتناب ناپذیر است و نیاز به برنامه ریزی ها و مداخلات اثربخش درزمینه ارتقای سواد سلامت سالمندان احساس می شود.

کلیدواژه ها:

سالمندی ، سواد سلامت ، کیفیت زندگی