بررسی تاثیر اجرای برنامه درمانی طراحی شده بر اساس الگوی توزیع فشار در سطح تحتانیپا (ارزیابی فشار کف پایی) بر میزان بروز زخم پا در سالمندان دیابتی نوع ۲ با قند کنترلنشده

مقدمه: مطابق مطالعات، بیماران دیابتی نوع ۲ به دلیل ابتلا به درجاتی از نوروپاتی و عدم درک کافی حس درد، مستعد زخم های فشاریدر ناحیه پا میباشند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر اجرای برنامه درمانی طراحی شده بر اساس اندازه گیری فشار کف پایی بر میزان ایجادزخم پا در سالمندان دیابتی نوع ۲ با قند کنترل نشده طراحی گردید.مواد و روش ها: این مطالعه به روش نیمه تجربی و آینده نگر با مشارکت ۱۰۱ نفر سالمند دیابتی نوع ۲ که میانگین شش ماهه میزان سرمیFBS آنان بالاتر از ۱۲۰ و HbA۱C آنها بالاتر از ۶ بود، در دو گروه مورد ( ۴۳ بیمار: ۱۸ مرد و ۲۵ زن) و شاهد ( ۵۸ بیمار: ۳۹ مرد و ۱۹زن) طراحی گردید. در گروه مورد، میزان فشار کف پایی به ویژه در نواحی قدامی و خلفی پا و نقاط شایع ایجاد زخم در ناحیه کف پا دروضعیت دینامیک توسط پزشک فوق تخصص عروق و با دستگاه اسکن پا مورد ارزیابی قرار گرفت. در گروه مورد، متناسب با فشار اندازه گیریشده، برنامه های درمانی متفاوتی همچون ارائه آموزش های مراقبت از پا ۴۳ بیمار، استفاده از روش های تعدیل فشار کف پا با کفی هایطبی آفلودینگ ۱۷ بیمار و کفش های دیابتی ۲ بیمار اجرا گردید. این افراد به مدت شش ماه پس از اجرای برنامه درمانی توصیه شده،از نظر بروز زخم پای دیابتی مورد ارزیابی قرار گرفتند .یافته ها: میانگین میزان فشار کف پایی در ده نقطه شایع تماس کف پا با زمین در هنگام راهرفتن، در گروه مورد ۶.۶۱ و در گروه شاهد۶.۵۹ ( N/cm۲ ) بود. هیچیک از بیماران گروه مورد (دریافت کنندگان آموزش مراقبت از پا و استفاده کنندگان از کفی های طبی آفلودینگو کفش های دیابتی) در مدت شش ماه پس از مداخله ی مبتنی بر فشار کف پا دچار زخم پای دیابتی نشدند، اما در این مدت سه موردابتلای به زخم پای دیابتی در گروه شاهد مشاهده شد ( ۰۱ / ۰ > p )نتیجه گیری: بررسی الگوی توزیع فشار در سطح تحتانی پا و مداخلات آموزشی-درمانی مبتنی بر آن، می تواند روش مفیدی برای تشخیصزودهنگام و پیشگیری از ایجاد زخم فشاری در سالمندان دیابتی مستعد باشد.

کلیدواژه ها:

دیابت ، فشار سطح تحتانی کف پا ، اسکن کف پا ، زخم دیابتی ، زخم فشاری