بررسی راهکارهای آموزشی موثر بر ارتقا دانش و بهبو د نگرش در زمینه بهداشت جنسی و بیماری های ژنتیک زنان متقاضی از دواج در سال ۱۳۹۷

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 62

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

WFHNC02_081

تاریخ نمایه سازی: 29 آذر 1402

چکیده مقاله:

از دواج موفق باعث ارضای بسیاری از نیازهای جسمانی و روانی افرا د می شو د و در صورت شکست،زن و شوهر بویژه فرزندان آنها با ضربه روانی شدید مواجه می گردند. از سوی دیگر افزایش سرسامآور میزان طلاق و کم شدن متوسط مدت از دواج یا زندگی اجباری و تحمیلی، بررسی این موضوعرا ضروری می کند لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین راهکارهای آموزشی موثر بر ارتقا دانش و بهبودنگرش در زمینه به داشت جنسی و بیماری های ژنتیک زنان متقاضی از دواج در سال ۱۳۹۷ انجامشد. در این مطالعه نیمه تجربی از نوع قبل و بعد، جامعه مورد مطالعه ۲۶۰ نفر متقاضی از دواج درشهرستان اندیمشک (استان خوزستان) در سال ۱۳۹۷ بو دند. افرا دی که تمایل به شرکت در مطالعهرا داشتند با استفاده از روش نمونه گیری غیر احتمالی آسان انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. معیارورو د به مطالعه کلیه زنان شرکت کننده در کلاس های مشاوره پیش از ازدواج و معیار خروج عدمتمایل زوجین به شرکت در پژوهش و افراد از دواج مجددی بود. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامهمحقق ساخته بر اساس اهداف مطالعه که روایی محتوایی آن توسط اعضای هیئت علمی دانشکدهو پایایی آن با آلفا کرونباخ ۸۲ درصد تایید شد. پرسشنامه شامل سه بخش، اطلاعات دموگرافیک،آگاهی (۱۸ سوال) و نگرش (۱۵ سوال) بو د که در دو مرحله قبل و بعد از آموزش بین واحدهای پژوهشتوزیع و پس از تکمیل جمع آوری گردید سپس اطلاعات توسط آزمون های آماری توصیفی، Tمستقل و Tزوجی با نرم افزار SPSS۲۰ تجزیه و تحلیل شدند. میانگین سن زوجین ۵/ ۲± ۲۴ / ۵۴ سالبود. در این مطالعه میانگین نمره آگاهی افرا د مورد مطالعه در مبحث بهداشت جنسی در قبل ازآموزش ۲/ ۴ ± ۷/ ۸۱ بو د که بعد از آموزش به ۱/ ۷۸ ± ۸/ ۹۳ افزایش پیدا کرد و میانگین نگرش افرادتحت مطالعه در قبل از آموزش ۳ ± ۲۰/ ۵۹ بود که بعد از آموزش به ۳/ ۲۲± ۲۱ / ۴ افزایش پیدا کرد واین اختلاف در سطح ۰/۰۰۰۱=P معنی دار بو د. در مبحث ژنتیک و معلولیت میانگین نمره آگاهی درقبل از آموزش ۲/ ۴۶ ± ۷/ ۳ بو د که بعد از آموزش به ۲/ ۱± ۸ افزایش پیدا کرد و میانگین نمره نگرشافرا د مورد مطالعه در قبل از آموزش ۲/ ۷± ۱۵ / ۱۵ بو د که بعد از آموزش به ۲/ ۸± ۱۵ / ۷۰ افزایش پیداکرد و این اختلاف در سطح ۰/۰۰۰۱=P معنی دار بود. آگاهی و نگرش زنان مورد مطالعه در رابطه بابهداشت جنسی و ژنتیک و معلولیت ها بعد از آموزش نسبت به قبل از آموزش افزایش پیدا کرد و ایناختلاف از لحاظ آماری معنی دار بو د ولی این افزایش در سطح بالایی قرار نداشت. پیشنهاد می شودکیفیت این برنامه ها از طریق انتخاب یک محتوی آموزشی فراگیر بر اساس نیاز سنجی آموزشی ومشکلات اساسی زوجین قبل از از دواج ارتقا یافته و ضمن تداوم این برنامه ها با بالابردن سطح آگاهیافرا د جامعه در جهت توسعه اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی گام های موثری برداشته شود.

کلیدواژه ها:

آموزش و مشاوره پیش از از دواج ، دانش ، نگرش ، به داشت جنسی ، بیماری های ژنتیک

نویسندگان

آرزو بیرم وند

دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

سیده شادی تقویان

دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

معصومه سیاحی

کارشناسی ارشد مامایی،هیئت علمی

رضا بیرانوند

دانشجوی دکتری تخصصی (PhD) اپیدمیولوژی، گروه آمار و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

زهره قیصری

کارشناس بهداشت عمومی، دانشگاه جندی شاپور،اهواز،ایران