بررسی شرایط رویشگاهی آلبالوی خراسانی (Prunus chorassanica (Pojark.) A.E.Murray) در رویشگاه های طبیعی استان خراسان رضوی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 82
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJFPR-30-3_006
تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1402
چکیده مقاله:
پژوهش پیش رو با هدف شناسایی شرایط رویشگاهی آلبالوی خراسانی (Prunus chorassanica (Pojark.) A.E.Murray) به عنوان یک درختچه انحصاری ایران در استان خراسان رضوی انجام شد. پس از استقرار سه ترانسکت ۱۰۰ متری در سه رویشگاه طبیعی این گونه در شهرستان درگز، ۱۰ قطعه نمونه پنج متر مربعی در امتداد هر ترانسکت پیاده شد. در قطعه نمونه ها، درصد تاج پوشش و تراکم گونه های گیاهی به روش تصادفی- منظم نمونه برداری شد. همچنین، شرایط بوم شناختی رشد و پراکنش آلبالوی خراسانی شامل ویژگی های اقلیمی، توپوگرافی و خاک رویشگاه ها بررسی شد. پوشش گیاهی گونه مذکور در سه رویشگاه مورد بررسی بین ۸۷/۷ تا ۷/۱۱ درصد و تراکم آن نیز بین ۵۰ تا ۷۵ پایه در هکتار متغیر بود. متوسط درصد شن، سیلت و رس خاک رویشگاه های این درختچه به ترتیب ۳۴، ۵/۳۸ و ۵/۲۷ درصد و بافت خاک آن از نوع لومی به دست آمد. متوسط pH و هدایت الکتریکی خاک نیز به ترتیب ۷۳/۷ و ۸/۰ دسی زیمنس بر متر بودند. این گونه در ارتفاع بیشتر از ۲۰۰۰ متر از سطح دریا، شیب بین ۳۰ تا ۵۵ درصد و اغلب در جهت شمالی حضور دارد. باتوجه به ارزش زیاد آلبالوی خراسانی، ضروری است در قالب اقدام برای حفاظت در خارج از رویشگاه اصلی، بذرهای آن جمع آوری و در بانک ژن منابع طبیعی ایران ذخیره شوند. همچنین، پیشنهاد می شود که پایه هایی از آن در باغ گیاه شناسی ملی ایران کاشته شوند تا در صورت لزوم، امکان احیای دوباره جمعیت آن در طبیعت وجود داشته باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نرجس عزیزی
نویسنده مسئول، استادیار پژوهشی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
رضا یاری
استادیار پژوهشی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
سیده محبوبه میرمیران
استادیار پژوهشی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :