بررسی اثرات پتانسیل مختلف شوری و خشکی بر روی جوانه زنی بذر یونجه

یونجه مهمترین گیاه علوفه ای در ایران بوده که بعد از سال اول کشت نسبت به اغلب تنش های محیط همانند شوری و خشکی مقاومت نشان می دهدو به طور کلی حساسیت گیاه یونجه به تنش های محیطی د سال اول کشت و به ویژه در مراحل جوانه زنی و گیاهچه ای می باشد و بدیهی است، رقمی که بتواند در سال اول عملکرد و تظاهر مطلوبی نسبت به تنش های محیطی از خود نشان دهد، در سال بعد نیز به همان ترتیب نسبت به تنش ها مقاومت نشان خواهد دهد. به منظور بررسی مقاومت به دو تنش خشکی و شوری د رمرحله جوانه زنی، بذور 16 اکوتیپ شناخته شده مختلف مشور ( عمدتا مناطق سردسیری) در دو محیط کلرید سدیم (NaCl) و پلی اتیلن گلیکول (PEG6000) مورد آزمایش قرار گرفتند. این بررسی در دو آزمایش جداگانه صورت پذیرفت. هر آژمایش به صورت طرح فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با چهار تکرار در سال 1386 دردانشگاه آزاد اسلامی با پتانسیل های مختلف در شش سطح در نظر گرفته شد. پتانسیل های اسمزی مختلف B1 تا B2 به ترتیب 0/-1 و 0/3- و 0/5- و 0/7- و 0/9- مگا پاسکال و آب مقطر به عنوان شاهد بود. نتایج حاصله بدین ترتیب بود که اثر متقابل زیادی بین اکوتیپ و پتانسیل اسمزی دیده شد، صفت تعداد بذور جوانه زنی یا درصد جوانه زنی کمتر تحت تاثیر افزایش پتانسیل اسمزی (تا 9-بار) قرار گرفت ولی صفات طول ساقه چه و ریشه چه به ترتیب کاهش بیشتری نشان دادند. بنابراین دو صفت اخیر و به ویژه طول ساقه چه معیار قابل قبول تری برای گزینش می باشد. اکوتیپ های حکم آباد، قره قوزلو و لیلان حمید حساس ترین اکوتیپ ها نسبت به نقش خشکی و شوری بودند.

کلیدواژه ها:

پتانسیل اسمزی ، پلی اتیلن گلیکول ، کلرید سدیم ، نش خشکی ، نتش شوری ، جوانه زنی