جایگاه زمان و مکان در روش شناسی بعد از هجرت پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) در گذر از جامعه ی
محل انتشار: پژوهشنامه تاریخ، دوره: 9، شماره: 36
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 114
فایل این مقاله در 29 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HISTO-9-36_002
تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1402
چکیده مقاله:
پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) در جامعهای به راه قویم قرآن دعوت مینمود، که مردم به سوی باطل هجوم آورده و فساد و ظلم بر تمام شوون زندگی آنان مستولی بود، با این وجود، خداوند سبحان می خواهد به دست آن حضرتحق را حکومت داده، دل های مردم را از پلیدی شرک پاک کند و رفتارشان را پیراسته و اجتماعشان را اصلاح سازد. پیامبر خاتم (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) در دوران دعوت ده سالهی بعد از هجرت خود با موقعیتهای مختلف از حیث زمان و مکان و با مردمی متفاوت از حیث روانشناختی و جامعهشناختی مواجه بود که این خود اقتضائات متفاوتی را به دنبال داشت. لذا در این مقاله به این سوال پاسخ داده خواهد شد که آیا این اقتضائات مختلف چه از بعد روانشناختی و جامعهشناختی و چه از بعد نقش زمان و مکان در روششناسی آن حضرت لحاظ شده است؟ با مطالعه و تحلیل کتب تاریخی، سیره، مغازی، تراجم و تفاسیر این نتیجه به دست آمده است که رسول الله (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) هماز حیث روانشناختیو جامعهشناختی رعایت ظرفیت عقول مردم مینمود، و هم با لحاظ این عبارت که هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد با تاسیس مسجد، تخریب مسجد، اعزام دعات، ایجاد وحدت ملی، ارسال پیک به سران کشورها، مذاکراه و... توانست گسترهی اسلام را به گستردگی جهان وسعت بخشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمید پارسانیا
استادیار دانشگاه باقرالعلوم قم
حبیب اله حلیمی جلودار
استادیار دانشگاه مازندران