بررسی ویژگیهای سبک کانستراکتیویسم و کاربرد آن در طراحی لباس زنانه (مانتو اجتماع)

در وجود بشر همیشه نیازها و تمایلات فطری هست که لباس و معماری که هر دو آنها به نوعی پوشش محسوب میشدند. در سالیان واپسین قرن نوزدهم در سبک معماری کانستراکتیویسم اشیاء در جهت ارائه زیبایی یا بینش هنرمند خلاق و یا انعکاس جهان، مطرح نبودند، بلکه ابزاری برای استفاده از مواد و تبدیل شدن به اجسام کاربردی شناخته میشدند. در این شیوه، بر نمایاندن و برجسته کردن شکلهای هندسی و انتزاعی و خطوط رابط و اجزای سازنده تاکید میشود. به گفته برخی اندیشمندان، معماری با هندسه آغاز میشود. بدون شک زبان بیان معماریهای جهان بر هندسه استوار است و از طریق روابط آن میتوان کلیت کالبدی را آشکارکرد. مقاله حاضر به تبیین ریشه های کانستراکتیویسم در هنر و معماری و به طور خاص بررسی معماری کانستراکتیویسم میپردازد. به این منظور با ارائه برخی مطالب مربوطه سعی شده است تا در ابتدا به معرفی کانستراکتیویسم پرداخته شده و در ادامه با ملاحظه اختصاصی آن در معماری به بررسی خصوصیات معماری و تاثیر ان بر طراحی لباس پرداخته و در نهایت نیز نمونه های مرتبط معرفی گردند. بدین منظور در نوشتار حاضر از روش تحقیق توصیفی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

کانستراکتیویسم ، طراحی لباس ، مانتو اجتماع