بررسی نقش دستگاههای نظارتی برونسازمانی در ارتقای سلامت نظام اداری

سلامت اداری و مقابله با فساد به عنوان یکی از راهکارهای حفظ حقوق مردم، یکی از مهم ترین مباحث در سازمانها می باشد. این مقاله باهدف مقایسه نقش دستگاههای نظارتی برونسازمانی با واحدهای نظارتی درونسازمانی در ارتقای سلامت نظام اداری در دستگاههای اجرایی و با استفاده از شاخص های سلامت اداری تدوین شده از سوی شورای دستگاههای نظارتی کشور متمرکز بر شاخص های قانونگرایی ، پاسخگویی ، آموزش، مهارت و توسعه فرهنگ دینی و اخلاقی ، شایسته سالاری و الگوی مصرف و بهره وری موردبررسی قرار گرفته است جامعه آماری این پژوهش ، دستگاههای اجرایی مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری بوده که از این میان، نمونه ای متشکل از ۳۰۰ نفر از پرسنل دستگاههای اجرایی که به شیوهی نمونه گیری خوشه ای یک مرحله ای با تخصیص متناسب تصادفی انتخابشدهاند. در این مطالعه برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته شامل ۵ بعد و ۱۱ گویه استفادهشده که بر مبنای طیف لیکرت پنج درجه تدوین شده است . روایی پرسشنامه با استفاده از روش روایی محتوا و روایی واگرا مورد تایید قرار گرفت . برای ارزیابی پایایی پرسشنامه ، ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید که ضریب به دست آمده بیش از ۷/۰ بود که این موضوع بیانگر مطلوب بودن پایایی پرسشنامه می باشد. همچنین برای تجزیه تحلیل دادههای گردآوریشده ابتدا به آمار توصیفی و توزیع فراوانی گویه های تحقیق پرداخته و سپس آمار استنباطی مورد استفاده قرارگرفته که در این خصوص برای بررسی روابط ، از آزمونهایی نظیر کولموگروف اسمیرنوف، ویلکاکسون و...استفاده گردید و ازآنجاکه متغیرهای تحقیق از توزیع نرمال برخوردار نبودند؛ از آزمون رتبه علامت دار ویلکاکسون استفاده شده که طی آن نقش دستگاههای نظارتی برونسازمانی ازجمله سازمان بازرسی کل کشور در ارتقای سلامت اداری در دستگاههای مورد پژوهش با نقش واحدهای نظارتی درونسازمانی آن دستگاهها موردبررسی و تحلیل قرار گرفت .

کلیدواژه ها:

دستگاههای نظارتی برونسازمانی ، واحدهای نظارتی درونسازمانی ، سلامت اداری ، شاخص های سلامت اداری