مقایسه تاثیر آرامسازی عضلانی و تجسم هدایت شده بر کیفیت خواب زنان باردار

زمینه و هدف: کاهش کیفیت خواب یکی از شکایات شایع دوران بارداری می باشد. آرامسازی یکی از درمان های غیر دارویی برای اختلالات خواب است. انواع مختلف آرامسازی، می توانند اثرات متفاوتی بر استرس های مختلف روحی و بیولوژیکی داشته باشند. هدف از این مطالعه مقایسه دو روش آرامسازی پیشرونده عضلانی و تجسم هدایت شده برکیفیت خواب زنان نخست باردار بود. روش بررسی: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی سه گروهه در ۱۰۰ زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی مشهد در سال۱۳۹۳ انجام شد. کلیه زنان نخست باردار واجد شرایط مطالعه، به روش تخصیص تصادفی به سه گروه آرامسازی پیشرونده عضلانی، تجسم هدایت شده وکنترل تقسیم شدند؛ پس از برگزاری دو جلسه آموزش آرامسازی طی دو هفته، دو گروه مداخله، به مدت ۴ هفته، تمرینات را در منزل انجام می دادند. سپس کیفیت خواب واحد های پژوهش مجددا با استفاده از پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ (PSQI) بررسی شد. پس از جمع آوری و کد گذاری داده ها، تحلیل با نرم افزار آماری spss ویرایش ۱۱/۵ انجام شد.یافته ها: میانگین کیفیت خواب قبل و بعد از آموزش آرامسازی در گروه های مداخله و کنترل تفاوت معنی داری داشتند داشت(p<۰/۰۰۱). آرامسازی تجسم هدایت شده بیشتر از آرامسازی پیشرونده عضلانی در بهبود کیفیت خواب واحدهای پژوهش موثر بود (۰/۰۲=p).نتیجه گیری: هر دو نوع آرامسازی پیشرونده عضلانی و تجسم هدایت شده برکیفیت خواب زنان نخست باردار موثر بودند، با این تفاوت که گروه تجسم هدایت شده، کیفیت خواب مطلوب تری داشتند. توصیه می شود، تجسم هدایت شده به عنوان بخشی از مراقبت های دوران بارداری برای زنان دچار اختلال خواب در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

آرامسازی ، آرامسازی عضلانی ، تجسم هدایت شده ، کیفیت خواب ، باردار