بررسی و تحلیل تاثیر وینگلت در ایرفویل و کاربرد آن در صنایع هوایی با تاکید بر حوزه هوافضا

وینگلت (winglet) به بخش انتهایی ایرفویل گفته می شود که بصورت عمودی به سمت بالا یا منحنی دوباله به سمت پایین و بالا کشیده می شود. وینگلت برای اولین بار در سال ۱۸۹۷ توسط فردریک لانچستر طراحی شد. وینگلت ها به طور کلی دو نوع متغیر (زاویه دار) و ثابت هستند و همچنین مهمترین تاثیر مکانیزم وینگلت کاهش جریان های گردابه ای (vortices) نوک بال و در نتیجه کاهش نیروی پسا (drag) هواپیما که باعث به پرواز در آمدن هواپیما و افزایش نیروی برآ (lift) نسبت به پسا تا ۳۰ درصد می شود، وینگلتها به طور متوسط مصرف سوخت را ۴ تا ۶ درصد کاهش می دهند و این کاهش ممکن هست تا ۱۰ درصد هم برسد. و به کاهش صدای حین پرواز تا ۶ درصد کمک میکنند. . کاهش مصرف سوخت میتواند اثرات مخرب صنعت هوانوردی که محیط زیست را تهدید میکند بطور چشمگیری کاهش دهد . در این مقاله سعی شده تا با بررسی و تجزیه تحلیل برخی پژوهش های انجام شده در سالهای اخیر، دید مناسبی از نحوه ی کارکرد وینگلت، انواع و شکلهای مختلف آن، پارامترهای موثر در طراحی و همچنین تاثیر بهینه سازی در کارائی آن به خواننده داده شود بعلاوه در این مقاله با پرداختن به روند و شیوه ی انجام این مطالعات، خواننده با روشهای انجام پژوهش در این زمینه آشنا میشود.

کلیدواژه ها:

وینگلت ، ایرفویل ، صنایع هوایی ، هوافضا ، توسعه فناوری ، گردابه ، آئرودینامیک ، دینامیک