اثر خاک ورزی و تناوب گیاهی بر خواص فیزیکی خاک، جمعیت علفهای هرز و عملکرد گندم دیم

در این پژوهش، اثر سه روش خاک­ورزی و بدون خاک­ورزی در سه تناوب گیاهی بر خواص فیزیکی خاک، تراکم علف­های هرز  و عملکرد گندم در ایستگاه تحقیقاتی تجرک (شهرستان کبودرآهنگ) بصورت کرت­های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار طی سال­های ۹۳-۱۳۹۱ بررسی شد. سیستم­های خاک­ورزی شامل (T۱-روش مرسوم (گاوآهن برگرداندار+ سیکلوتیلر مجهز به غلطک)، T۲-خاک ورز مرکب ( تیغه های قلمی + غلطک)،  T۳-  خاک ورز مرکب (تیغه های پنجه غازی + غلطک) و T۴-بدون خاک­ورزی) در تناوب های،R۱- آیش-گندم، R۲- گندم-گندم و R۳- نخود-گندم به ترتیب به عنوان کرت­های فرعی و اصلی مدنظر قرار گرفتند. در این آزمایش، برخی خواص فیزیکی خاک شامل جرم ویژه ظاهری خاک و شاخص مخروطی خاک و نیز تراکم علف­های هرز و عملکرد و اجزای عملکردی گندم تعیین شدند. نتایج نشان داد که تناوب گیاهی و روش­های خا­ک­ورزی بر جرم ویژه ظاهری خاک و شاخص مخروطی خاک اثر معنی­داری نداشت. اثر تناوب گیاهی بر جمعیت علف­های هرز معنی­دار نبود درحالیکه، خاک­ورزی اثر معنی داری بر جمعیت علف­های هرز داشت. خاک­ورزی مرسوم (۱/۲۲۷ کیلوگرم در هکتار) و کشت مستقیم (۸/۶۲۶ کیلوگرم در هکتار)، به ترتیب کمترین و بیشترین مقدار علف­هرز را داشتند. در سال خشک (۱۳۹۱-۹۲) عملکرد گندم در بی خاک ورزی بیشتر از روش خا­ک­ورزی مرسوم بود.

کلیدواژه ها:

خاک ورزی حفاظتی ، فشردگی خاک ، کشت مستقیم ، گاوآهن قلمی ، مناطق سرد