ارزیابی و مقایسه کارایی روش های مبتنی بر دسترسی چندگانه غیرمتعامد (NOMA) در مخابرات بی سیم صوتی و نوری زیرآب

با گسترش استفاده از شبکه های بی سیم زیرآب در راستای مطرح شدن ایده اینترنت اشیا زیرآبی (IoUT)، مخابرات زیرآب توجه زیادی را به خود جلب نموده است. یکی از مسائل مهم در شبکه های نسل جدید تعداد زیاد کاربران است که انتظار می-رود بتوانند بصورت همزمان از منابع شبکه استفاده نمایند. بدین ترتیب، بکارگیری روش های دسترسی چندگانه مناسب جهت استفاده مشترک منابع از نیازمندی های جدی این دسته از شبکه ها تلقی می شود. تاکنون از روش های دسترسی متعامد (OMA) استفاده می شد، اما بدلیل محدودیت منابع شبکه، استفاده از این روش ها نه تنها پاسخگوی نیاز حجم زیاد کاربران نیست بلکه باعث اتلاف منابع نیز می شود. لذا، روش دسترسی چندگانه غیرمتعامد (NOMA) به عنوان راه کار جدید برای این مشکل مطرح شد، به طوری که کاربران می توانند بصورت همزمان از منابع مشترک استفاده نمایند. از طرفی، با توجه به اینکه ارتباطات زیرآب غالبا از طریق امواج صوتی و نوری صورت می گیرد، این مقاله به تحلیل و ارزیابی روش های دسترسی چندگانه غیرمتعامد در مخابرات بی سیم صوتی و نوری زیرآب می پردازد. به این منظور ابتدا مزایا، چالش ها و محدودیت های کانال های صوتی و نوری زیرآب بررسی می شود. سپس، بعد از معرفی اجمالی NOMA، به تحلیل تحقیقات زیرآبی که در این زمینه انجام شده پرداخته می شود و مقایسه ای بین آن ها صورت می گیرد.