ارائه مدل بهینه سازی فازی جهت طراحی شبکه جمع آوری و انتقال پساب شهری برای مصارف کشاورزی در شرایط عدم قطعیت (مطالعه موردی: استان تهران)

در این مقاله یک مدل بهینه سازی فازی جهت طراحی شبکه، شامل مکان یابی تصفیه خانه فاضلاب و حوضچه ذخیره و نیز تخصیص بهینه پسآب تصفیه شده به مناطق کشاورزی ارائه شده است. در ابتدا مدلی پایه جهت مشخص کردن تصمیمات استراتژیک مکانیابی و تصمیمات تاکتیکال تخصیص برای حالت قطعی ارائه شده وسپس این مدل با در نظر گرفتن عدم قطعیت در پارامترهای مساله با استفاده از رویکرد فازی توسعه داده شده است. به علاوه این مقاله با در نظر گرفتن کیفیت های متفاوت پساب، به ارائه رویکرد جدید در استفاده از پساب در کشاورزی برای افزایش سلامت محصول و کاهش آلودگی های میکروبی پرداخته است. درنهایت برای اعتبارسنجی مدل، مطالعه موردی استان تهران که داده های آن برگرفته از سازمان جهاد کشاورزی و شرکت آب منطقهای تهران میباشد مورد بررسی و تحلیل حساسیت قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که با افزایش تعداد تسهیلات تعداد لوله ارتباطی نیز افزایش می یابد ولی چون طول آن ها کاهش می یابد در نتیجه توازنی نسبی میان مجموع هزینه تاسیس آن ها برای حالات مختلف برقرار است.

کلیدواژه ها:

پساب ، پایداری ، طراحی شبکه ، آبیاری کشاورزی