بررسی ارتباط متقابل بین تولید و تورم در اقتصاد ایران (با تاکید بر تولید بخشی)

این تحقیق به تجزیه و تحلیل ارتباط متقابل بین تولید بخشی و تورم در اقتصاد ایران، با استفاده از الگوهای خودرگرسیونی برداری (VAR) و الگوهای تصحیح خطای برداری (VEC) می پردازد. در این تحقیق از داده های سال های (۱۳۵۳-۱۳۸۴) استفاده شده است.نتایج نشان می دهد که ریشه ی تورم در ایران صرفا پولی نیست و مزمن بودن تورم در ایران به متغیرهای واقعی (یعنی تولید و در این مقاله تولید بخشی) نیز ارتباط دارد. بر اساس نتایج این تحقیق رابطه ی تولید و تورم یک رابطه ی بلند مدت است(یعنی افزایش تولید در بلند مدت موجب کاهش تورم می شود). در حالی که این رابطه (تولید بخشی و تورم) در بخش خدمات نسبت به بخش های صنعت و کشاورزی رابطه ی کوتاه مدت تری است . از طرف دیگر با توجه به نتایج مدل VAR برآوردی بخش خدمات نسبت به سایر بخش های تولیدی در مقابل افزایش تورم حساس تر است؛ به طوری که با افزایش تورم، در کوتاه مدت تولید بخش خدمات نسبت به سایر بخش های اقتصادی سریع تر افزایش می یابد و هم چنین با افزایش تولید بخش خدمات نیز نسبت به سایر بخش ها  تورم سریع تر کاهش می یابد. نتایج حاصل از تخمین الگوها بر امر سیاست گذاری اقتصادی حاکی از آن است که، برای کنترل تورم در ایران نمی توان صرفا بر سیاست های پولی تکیه کرد و در بلند مدت باید بخش واقعی اقتصاد (تولید) را نیز مد نظر قرار داد.