بررسی عددی جوشکاری مقاومتی سر به سر به کمک تحلیل اجزاء محدود به منظور تعیین میزان جریان و مدت زمان اعمال جراین بهینه

استحکام مکانیکی جوشکاری مقاومتی سر به سر متاثر از پارامترهای مختلفی از قبیل جنس قطعات، هندسه قطعات، میزان تداخل دو قطعه در حین عملیات جوشکاری (نیروی اعمالی) و سیکل حرارتی ناحیه جوش (شدت جریان الکتریکی، مدت زمان برقراری جریان، سیکل خنک کاری) است. مهمترین پارامترهای موثر و قابل کنترل در این روش جوشکاری سه پارامتر مقدار جریان، مدت زمان اعمال جریان و مقدار نیروی اعمالی هستند. دو پارامتر مقدار جریان و مدت زمان اعمال جریان از حساسیت و اهمیت زیادی برخوردار هستند. نیروی اعمالی به منظور ایجاد درگیری و پیوستگی ناحیه جوش مورد استفاده قرار می گیرد. در این مقاله کمک یک تحلیل کوپله الکتریکی – حرارتی تاثیر دو پارامتر مقدار جریان و مدت زمان اعمال جریان بر روی چگونگی توضیع حرارت در قطعه مورد آزمایش مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق مقاومت ناحیه تماس به صورت تابعی از درجه حرارت و فشار سطوح تماس در نظر گرفته شده است. خصوصیات فیزیکی قطعات از قبیل ضریب هدایت حرارت، ظرفیت گرمای ویژه ، ضریب انبساط حرارتی و مقاومت ویژه به صورت تابعی از درجه حرارت لحاظ گردیده است. سپس تاثیر مقدار جریان و مدت زمان اعمال جریان بر روی دمای ناحیه تماس و همچنین طول ناحیه جوش بررس شده است. مقادیر مناسب برا یجوشکرای قطعه مورد آزمیاش تعیین شده است.