ارائه مدلی برای بررسی تاثیر مولفه های بزرگسالی در حال ظهور بر بهزیستی روان شناختی جوانان با میانجی گری خودپنداره

بزرگسالی در حال ظهور، دوره جدید رشدی است که مولفه های آن بر عوامل مختلف روان شناختی افراد تاثیر می گذارد. هدف این پژوهش، ارائه مدلی برای بررسی تاثیر مولفه های بزرگسالی در حال ظهور بر بهزیستی روان شناختی جوانان با میانجی گری خودپنداره بود. این پژوهش یک مطالعه توصیفی با طرح همبستگی در چارچوب مدل های علی بود. ۳۹۵ نفر (۵۱ درصد مرد) در محدوده سنی ۱۸ الی ۲۵ سال از میان مراکز آموزشی شهر اهواز (در سال تحصیلی ۹۸-۹۹) که به صورت در دسترس انتخاب شدند، به سیاهه ابعاد بزرگسالی در حال ظهور آرنت (Reifman, Arnett, & Colwell, ۲۰۰۷)، مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف (Ryff, ۱۹۸۹) و آزمون خودپنداره بک (Beck, Steer, Epstein, & Brown, ۱۹۹۰)  به صورت آنلاین پاسخ دادند. از روش تحلیل مسیر برای تحلیل نتایج استفاده شد. نتایج، خودپنداره متوسط و بهزیستی روان شناختی بالاتر از متوسط را نشان داد. نتایج،  تاثیر مستقیم مثبت معنادار قوی مولفه های بزرگسالی در حال ظهور بر خودپنداره (اکتشاف هویت: ۲۷۲/۰؛ فرصت ها/ خوش بینی: ۲۱۰/۰؛ بی ثباتی/ منفی بودن: ۳۱۸/۰؛ تمرکز بر دیگران ۲۴۵/۰؛ تمرکز بر خود ۲۳۰/۰؛ احساس بینابینی: ۲۱۳/۰) و خودپنداره بر بهزیستی روان شناختی ۷۹۹/۰ (۰۱/۰>p) را تایید کرد. همچنین، بی ثباتی/منفی بودن ۲۴۷/۰ (۰۱/۰>p)، اکتشاف هویت ۲۱۷/۰ (۰۵/۰>p) و فرصت ها/ خوش بینی ۲۰۵/۰ (۰۵/۰>p) با میانجی گری خودپنداره بر بهزیستی روان شناختی تاثیر داشتند. نتایج نشان داد افراد با تجربه بزرگسالی در حال ظهور، صاحب خودپنداره بهتری شده اند و به همین دلیل بهزیستی روان شناختی در آن ها بهبودیافته است.

کلیدواژه ها:

بزرگسالی در حال ظهور ، بهزیستی روان شناختی ، خودپنداره ، جوانان