بهبود نمونه گیری زیرمجموعه ای در فضای نرمال استاندارد

تحلیل اعتمادپذیری سیستمهای سازه ای شامل برآورد انتگرالی در فضایی با ابعاد بالا است.معمولا ناحیه انتگرال گیری بسیار پیچیده و چند مودی است. اینها موجب میشوند که برآورد این انتگرال از روشهای مرسوم عددی نظیر تخمین گوسی امکان ناپذیر شود. با استفاده از روشهای شبیه سازی احتمالاتی موسوم به مونت کارلو میتوان به دقت دلخواه در برابر افزایش هزینه محاسباتی این انتگرال را برآورد کرد. در مورد احتمالات خرابی بسیار کم روش مونت کارلوی خام از نظر هزینه محاسباتی بسیار غیرموثر خواهد شد. روش نمونه گیری زیرمجموعه یک روش مونت کارلوی پیشرفته است که با بیان احتمال خرابی به صورت حاصلضرب احتمالات شرطی نسبتا بزرگ میتواند احتمالات بسیار کوچک را برآورد کند. حتی با این وجود، هزینه محاسباتی روش نمونهگیری زیرمجموعه ای نسبتا بالا خواهد بود. در این مقاله با محدود کردن نمونه گیری در خارج از کره ای با شعاعی برابر فاصله نقطه طراحی تا مبدا فضای نرمال استاندارد، روشی برای کاهش هزینه محاسباتی نروش زیرمجموعهای ارائه میشود. در پایان با مثالهایی روش پیشنهادی با نمونهگیری زیرمجموعه ای مقایسه میشود.

کلیدواژه ها:

اعتمادپذیر سازهها ، نمونه گیری زیرمجموعه ای ، زنجیره مارکوف ، نقطه طراحی