بررسی میزان ضرورت و کاربرد دروس علوم پایه در بالین ازدیدگاه دانشجویان پزشکی

مقدمه : دروس علوم پایه به عنوان اساس و پایه دانش در رشته پزشکی محسوب می گردد و ایجاد دانش لازم آن در رشته پزشکی بسیار مهم می باشد و پایه ای برای تحقیقات علوم بالین است . دانشجویان نیز به عنوان آینده سازان جامعه در آینده نزدیک پا به عرصه کار و تلاش می گذراند، می توانند نظرات ارزشمندی درباره برنامه های آموزشی و تاثیر آن بر فرایند یادگیری ارائه دهند که برای مراکز آموزشی حائز اهمیت فراوان خواهد بود و با توجه به اینکه کارورزان در تماس مستقیم با مسائل حرفه ی پزشکی قرار گرفته اند، قضاوت ایشان در مورد میزان کاربرد محتوای دروس علوم پایه و در طب بالینی می تواند مورد توجه واقع شود. این مطالعه با هدف تعیین دیدگاه دانشجویان پزشکی مقطع بالینی در مورد کاربرد بالینی دروس علوم پایه در دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ انجام گرفت .روش اجرا: در این مطالعه توصیفی مقطعی ۹۸ نفر دانشجوی پزشکی مقطع بالینی به صورت تصادفی انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه که شامل دو بخش بخش اول : شامل مشخصات دانشجو (سوالات دموگرافیک ، سال ورود به دانشگاه و همچنین شناسه و توضیحاتی بود که اهداف پژوهش و نحوه ی پاسخ دهی به پرسش ها را بیان می کرد) وبخش دوم : شامل نام دروس مختلف علوم پایه که به تفکیک نوشته می شوند، جمع آوری گردید و دروس علوم پایه در سه گروه با کاربرد کم ، متوسط و زیاد تقسیم بندی شدند. اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و آزمون تی مستقل تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: پرکاربردترین دروس علوم پایه از دیدگاه دانشجویان فیزیولوژی، آناتومی و پاتولوژی بود. درس باکتریشناسی بیشترین کاربرد متوسط و بعد از آن درس تغذیه دارای بیشترین کاربرد متوسط از نظر دانشجویان دوره کارورزی بودند. درس معارف اسلامی کم اهمیت ترین و بعد از آن درس فیزیک پزشکی کم اهمیت ترین دروس علوم پایه از نظر دانشجویان دوره کارورزی بودند. بیشتر دانشجویان با تلفیق جلسات بالینی و علوم پایه برای ایجاد و ارتباط بیشتر را ضروری می دانستند. همچنین در تعیین ارتباط بین نگرش دانشجویان نسبت به دروس علوم پایه و جنس ، میانگین نمره نگرش دانشجویان نسبت به دروس علوم پایه در زنان مقدار کمی بیشتر از مردان می باشد؛ هر چند که از لحاظ آماری تفاوت معناداری بین دو جنس وجود نداشت (۰۵,۰(P› و لذا نگرش دانشجویان نسبت به دروس علوم پایه در هر دو جنس به یک اندازه بود. در نظرسنجی دانشجویان به صورت تشریحی نگرش های مثبت و منفی دانشجویان نسبت به این دوره این گونه بود: برخی این مقطع را دوره ای برای پایه ریزی و آماده سازی جهت ورود به بالین عنوان کرده بودند. گروهی بیان کرده بودند که این دوره تاثیر مثبتی داشت و دیدگاه آنها نسبت به رشته پزشکی بازتر شده است . گروهی آن را بسیار مهم و موثر دانستند و برخی عنوان کرده بودند درصورت بازگشت به این دوره و با نگرش اکنون شان بیشتر درس خواهند خواند، برخی نیز عنوان کردند بهتر است مباحث علوم پایه و بالین ترکیب شوند زیرا به دلیل فاصله زمانی ، اهمیت و محتوای مباحث فراموش می شود. در بررسی دیدگاه منفی نسبت به این دوره نظراتی از قبیل اینکه این دوره انگیزه زیادی وارد نکرده و تاثیری نداشتد و یا تاثیر اندکی داشته است را عنوان کردند. برخی نیز معتقد بودند دوسال زمان برای این دوره زیاد بوده و حذف یک سری دروس عمومی ضرورت دارد. برخی نیز عنوان کردند دوره فیزیوپات مفیدتر بوده و بهتر است مسائل بالینی آموزش داده شود.بحث و نتیجه گیری : نتایج مطالعه ی حاضر می تواند به صورت کاربردی در برنامه ریزیهای آموزشی سطح کشور و در برنامه های آموزشی وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی از نظر کاهش و یا افزایش واحد مورد لحاظ قرار گیرد. تدریس دروس علوم پایه همراه با مصادیق کاربردی آن ، می تواند نگرش دانشجویان را تغییر دهد و این نظرات می تواند بازخوردی از آموزش دروس علوم پایه در سطوح بالینی باشد.

کلیدواژه ها:

علوم پایه ، علوم بالینی ، آموزش پزشکی