به کارگیری رقابت سازنده بین تیمی در آموزش مفاهیمشناختی و پرورش فراتوانمندیها

مقدمه : اساسا روش تدریس کار در گروه های کوچک در قالب گروه های همگن دانشجویان اجرا شده و دانشجویان در کنار هم به تمرین یا یادگیری موضوع مورد نظر می پردازند. اعتقاد بر این است که این روش می تواند مهارت های کار تیمی را نیز در دانشجویان ایجاد نماید اما استفاده از دانشجویان غیر همگن از نظر تجربه و دانش کمتر در روش گروه های کوچک مورد توجه قرار گرفته است .روش اجرا: هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر به کارگیری روش گروه های کوچک در قالب رقابت تیمی سازنده در بهبود مهارت های مختلف دانشجویان بود. در این طرح نوآورانه آموزشی ، ۲۵ نفر از دانشجویان کارشناسی پرستاری شرکت داشتند که به پنج گروه کوچک پنج نفره غیر همگن تقسیم شدند که هر گروه ترکیبی از دانشجویان سال های مختلف بود. همه گروه ها موظف بودند در قالب یک کار تیمی منسجم و در یک زمان مشخص و یکسان ، به سوالات و سناریوهای بالینی که در اختیار داشتند، پاسخ داده و نتایج را به صورت نقشه مفهومی و طرح مراقبتی ، به یک روش نوآورانه و خلاقانه آماده کرده و در حضور تیمی از اساتید و سایر دانشجویان ارائه کنند. نتیجه کار هر گروه از ابعاد مختلف صحت علمی ، نحوه استفاده از منابع و شواهد قابل استناد، کامل و جامع بودن ، کیفیت کار تیمی ، خلاقیت و نوآوری، تسلط در ارائه و ابعاد دیگر مورد نقد و بررسی قرار می گرفت و بازخورد به هر گروه داده می شد. در نهایت ، گروهی که بالاترین امتیاز را در همه ابعاد به دست آورده بود، به عنوان گروه برتر مورد تشویق قرار گرفت .یافته ها: نتایج نظرسنجی از دانشجویان نشان داد که ۴/۴۳% آنان ، این روش کار در گروه های کوچک را از نظر آموزنده و مفید بودن آن به لحاظ علمی ، خوب ارزیابی کردند. ۸/۴۷% معتقد بودند گروه های کوچک متشکل از دانشجویان سال های مختلف با سطح دانش و توانمندیهای مختلف توانسته یادگیری بیشتر از همتایان را در آنها سبب شود. ۱/۵۲% نیز اظهار داشتند که رقابت بین تیم ها، کمک کرد مهارت های کار تیمی در آنها بهتر شکل بگیرد.بحث و نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد استفاده از گروه های کوچک غیر همگن به لحاظ دانشی و مهارتی ، می تواند ضمن ایجاد نشاط علمی و رضایت مندی بین دانشجویان ، در آموزش مفاهیم شناختی از طریق یادگیری از همتایان بالادستی نقش موثرتری داشته باشد. علاوه بر این به واسطه ایجاد رقابت سازنده بین تیم ها، انسجام و همکاری درون تیمی بیشتر شده و در نتیجه پرورش فراتوانمندیهای فردی و جمعی در دانشجویان بهبود می یابد. پیشنهاد می شود این روش به عنوان یک رویکرد نوآورانه و جذاب آموزشی در بین گروه های مختلف دانشجویی به کار گرفته شود تا روحیه فعالیت و کار تیمی موثر از دوران دانشجویی در دانشجویان شکل گیرد.