ارزیابی آموزش دستیاران سال دوم و سوم و اعضا هیاتعلمی متعهد خدمت سال اول و دوم دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین در سال تحصیلی۹۷-۹۸

مقدمه : اعضای هیات علمی ، مهم ترین سرمایه هر موسسه آموزش عالی محسوب می شوند. توانمندسازی اعضای هیات علمی در زمینه های تدریس ، دانش پژوهی و رهبری سبب می گردد رسالت ها و اهداف وسیع موسسه آموزشی نیز تحقق یابد. از آن جایی که دوره دستیاری، دوره مهمی از نظر قبول مسئولیت های استادی محسوب می گردد لازم است دستیاران توانمندهای آموزشی ، پژوهشی و حرفه ای لازم را طی این مدت کسب نمایند. پژوهش حاضر سعی دارد تا با نظرسنجی از دستیاران و اعضای هیات علمی به این مهم دست یابد.روش اجرا: در این مطالعه از روش سرشماری استفاده شد و تمامی دستیاران سال دوم و سوم دندانپزشکی و همچنین اعضا هیات علمی متعهد خدمت سال اول و دوم دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین در سال تحصیلی ۹۸-۹۷ مورد مطالعه قرار گرفتند. پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است . پرسشنامه این مطالعه بر اساس معیارهای مختلف سنجش رضایت مندی از آموزش تخصصی ، زیر نظر استاد راهنما طراحی گردیده است . روایی پرسشنامه توسط ۵ نفر از اعضای محترم هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین تایید شد و اعتبار آن نیز توسط متخصص آمار با آزمون آلفای کرونباخ (۸,۰) مورد بررسی قرار گرفت . پژوهشگر شخصا ضمن دریافت رضایت آگاهانه از دستیاران ، پرسشنامه تکمیل شده توسط دستیاران را جمع آوری کرد. نظرات دستیاران در مورد میزان رضایت مندی از آموزش تخصصی در قالب انتخاب طیف لیکرت ۵ درجه ای (از خیلی زیاد معادل نمره ۵ تا خیلی کم معادل نمره ۱) در نظر گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل کمی داده ها، پرسشنامه های تکمیل شده توسط دستیاران مورد استفاده قرار گرفت .داده ها بوسیله نرم افزار ۲۱SPSS تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: نتایج مطالعه حاضر با توجه به دیدگاه دستیاران و اساتید در ارتباط با میزان تسلط بر مهارت های مرتبط با نقش های هیات علمی به عنوان الگوهای نقش نشان داد، حدود ۷۰% اساتید مهارت تدریس خود را به عنوان الگوی نقش در حد زیاد و خیلی زیاد ارزیابی کردند، اما حدود نیمی از دستیاران این مهارت را متوسط ارزیابی نمودند. بیش از ۷۰% اساتید مهارت فردی خود را به عنوان عضو هیات علمی ”زیاد” و ”خیلی زیاد” می دانستند. حدود نیمی از اساتید و ۴۰% دستیاران میزان استفاده مناسب از وسایل کمک آموزشی در کلاس را زیاد و خیلی زیاد اعلام نمودند. حدود نیمی از اساتید و دستیاران میزان آشنایی با طرح درس و طرح دوره را زیاد و خیلی زیاد ارزیابی کردند. حدود یک سوم اساتید و دستیاران میزان آشنایی با روش های تدریس مناسب برای دستیابی به اهداف را خیلی زیاد و زیاد می دانستند. نتایج این مطالعه نشان داد، اعضاء هیات علمی در حیطه پژوهش ، ۸۵% بیان نمودند که با مهارت پروپوزال نویسی خیلی زیاد و زیاد آشنایی دارند، هیچکدام از دستیاران میزان آشنایی خود را با مهارت پروپوزال نویسی خیلی زیاد ارزیابی ننمودند. یافته های مطالعه حاضر نشان داد در حیطه توسعه فردی حدود ۶۶% دستیاران و ۶۴% اساتید بیان کردند که مقالات جدید رشته خود را می خوانند. ۸۵% اساتید بیان نمودند، به عنوان یک استاد قادر هستند دانشجویان را با اصول اخلاق حرفه ای دندانپزشکی آشنا کنند اما فقط ۴۶% دستیاران معتقد بودند می توانند دانشجویان را با اصول اخلاق حرفه ای دندانپزشکی آشنا کنند.بحث و نتیجه گیری : ارزشیابی کیفیت آموزش دستیاران و اعضاء هیات علمی از دید دستیاران و اساتید جدید به عنوان آینده سازان ، اطلاعات سودمندی در مورد نقاط سودمند و ضعف اعضای هیات علمی ، محدوده ی مهارت های اعضای هیات علمی ، نیازهای آموزشی اعضای هیات علمی ، میزان اجرای هدف های نظام آموزش عالی توسط اعضای هیات علمی را در اختیار برنامه ریزان و تصمیم گیران این بخش قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، دستیاران ، هیات علمی ، مهارت های آموزشی