تدوین چارچوب توانمندیهای همکاری بین حرفه ای درتیمهای ارائه خدمات سلامت شغلی

مقدمه : امروزه مفهوم آموزش و همکاری بین حرفه ای در سیستم های علوم پزشکی مورد توجه ویژه قرار گرفته است . آموزش بین حرفه ای باتوجه به ضرورت ارائه خدمات سلامت شغلی به صورت بین حرفه ای اهمیت دارد. لازمست افراد از حرف مختلف در این فرایند همکاری کنند و برای ارائه خدمات باکیفیت توانمند شوند. رشته های بهداشت حرفه ای، ارگونومی و طب کار حرف اصلی در ارائه خدمات سلامت شغلی هستند که آموزش همکاری بین حرفه ای به آنها در پیشبرد اهداف ارائه خدمات سلامت شغلی موثر است . درحال حاضر برنامه های آموزشی برای این رشته ها به صورت کاملا مجزا در دانشکده های بهداشت و پزشکی ارائه می شود و هیچ ارتباطی بین گروه های آموزشی مذکور وجود ندارد. این امر لزوم برنامه ریزی جهت آموزش بین حرفه ای و توانمندیهای همکاری بین حرفه ای را مسجل می کند. با توجه به ضرورت ارائه مراقبت تیمی در مبحث سلامت شغلی در مراکز طب کارو لزوم برنامه ریزی رویکردهای آموزشی بین حرفه ای در برنامه های آموزشی فراگیران مختلف درگیر در ارائه خدمات سلامت شغلی کشورو نظر به اینکه برنامه آموزش بین حرفه ای در کشور وجود ندارد، مطالعه حاضر با هدف تدوین چارچوب توانمندیهای همکاری بین حرفه ای در تیم های ارائه خدمات سلامت شغلی انجام شده است ، تا گامی مهم در جهت ارائه هر چه بهتر خدمات سلامت شغلی برداشته شود.روش اجرا: مطالعه حاضر توسعه ای است و در سال ۱۳۹۸ انجام شده است . در این مطالعه تدوین توانمندیهای همکاری بین حرفه ای در تیم های ارائه خدمات سلامت شغلی در سه فاز انجام شده است . در مرحله اول ایجاد ایده و تعیین دیدگاه های ذینفعان مختلف در رابطه با ارائه خدمات سلامت شغلی انجام شد. در این مرحله از گروه اسمی برای تبیین دیدگاه اعضای هیات علمی و دانش آموختگان از رشته های مختلف درگیر در ارائه خدمات سلامت شغلی شامل : طب کار، بهداشت حرفه ای و ارگونومی استفاده شد. جلسات گروه اسمی در ۴ مرحله شامل : ایده پروری، ثبت ایده ها، تصریح ایده ها و رایگیری اجرا شد.علاوه بر این از راندهای نظرسنجی برای تبیین نظرات اعضای هیات علمی و دانش آموختگان رشته های درگیر در ارائه خدمات سلامت شغلی استفاده شد. مرحله دوم با هدف تبدیل کدهای استخراجی به توانمندی در جلسات پانل تخصصی انجام شد. این جلسات با حضور متخصصین رشته های مختلف تشکیل شد و نسخه اولیه توانمندیهای همکاری بین حرفه ای فعالیت های سلامت شغلی تدوین گردید.درنهایت نسخه اولیه توانمندیهای تدوین شده جهت بررسی روایی صوری و محتوایی بر اساس رویکرد کمی و کیفی مورد ارزیابی قرارگرفت و شاخص های روایی محتوایی (CVR- CVR) از دیدگاه ذینفعان رشته های مختلف درگیر در ارائه خدمات شغلی بررسی شد.یافته ها: در مجموع ۷۷ توانمندی همکاری بین حرفه ای در فعالیت های سلامت شغلی تبیین گردید که در هفت محور و ۱۲ حیطه طبقه بندی شد. محورها شامل : پیشگیری (ارزیابی اولیه ، کنترل مواجهات محیط کار، ارتقاء سلامت عمومی )، مدیریت بیماریهای شغلی (تشخیص ، درمان و توانبخشی ، ارزیابی سلامت شغلی )، تشخیص تناسب شغلی و ارزیابی های سلامت شغلی )، همکاری بین رشته ای و بین بخشی (همکاری برون سازمانی ، همکاری بین رشته ای، پایش و نظارت )،عملکرد مبتنی بر شواهد (تصمیم گیری آگاهانه و مبتنی بر شواهد، آموزش ذینفعان و پایبندی به رفتار حرفه ای) می باشد.بحث و نتیجه گیری : تدوین توانمندیهای همکاری بین حرفه ای اولین گام در برنامه ریزی مبتنی بر توانمندی محسوب می شود که می تواند در طراحی و اجرای برنامه آموزش بین حرفه ای بر اساس رویکرد مبتنی بر توانمندی موثر باشد تا افراد درگیر در ارائه خدمات سلامت شغلی را برای ارائه خدمات مبتنی بر تیم آماده کند. درصورت تحقق این امر برایاولین بار دوره آموزش بین حرفه ای در تیم ارائه خدمات سلامت شغلی در دانشگاه علوم پزشکی یزد اجرا می شود.

کلیدواژه ها:

همکاری بین حرفه ای ، آموزش بین حرفه ای ، مبتنی برتوانمندی ، سلامت شغلی