اثر میکروپلاستیک بر حدودآتربرگ در یک خاک لوم شنی

آلودگی پلاستیکی در خاک تهدید بزرگی برای سلامت خاک و حاصلخیزی خاک است که اثر مستقیمی بر سلامت انسان دارد. بههمین سبب به یکی از جدی ترین دغدغه های جامعه بشری تبدیل شده است.به دلیل استفاده از تجهیزات پلاستیکی، آلودگیپلاستیک به طور ویژه خاک های کشاورزی را در معرض خطر قرار می دهد. ریز پلاستیک ها از طریق سیستم های آبیاری وزهکشی، آفت کش ها و کودها ، استفاده از کمپوست و مالچ های پلاستیکی میتوانند با نفوذ به لایه های عمیق خاک و ورود بهسفره های زیرزمینی و کانال های آب زیرزمینی منجر به آلودگی آب نیز بشوند. عدم اطلاعات و دانش کافی در زمینه تاثیر اینآلاینده ها بر انسان ها و موجودات زنده ، آب و خاک و یا به عبارتی اکوسیستم ، شرایط کنونی را بحرانی تر می کند. از این رواین پژوهش با هدف بررسی تغییرات شاخص پلاستیسیته خاک لوم شنی حاوی تیمارهای مختلف میکروپلاستیک در سه درصدوزنی و دو اندازه در محیط گلدانی طراحی و اجرا شد. برای این منظور آلاینده پلاستیکی در ۳ تیمار وزنی (۵-۵، ۲-۰ درصد) به گلدان ها اضافه شد. تیمارها حاوی ۲.۵ درصد وزنی (اندازه ۱-۲ میلی متر و کمتر از ۲< میلی متر) و ۵ درصد وزنی (اندازه ۱-۲میلی متر و ۲< میلی متر) بودند. پس از اختلاط میکروپلاستیک های پلی اتیلن با خاک لوم، تیمارها تحت یک دوره انکوباسیون۶۰ روزه قرار گرفتند. سپس آزمایش های مورد نظر که شامل حد روانی و حد خمیری می باشند هر ۱۵ روز یکبار انجام شد.نتایج نشان داد که این پارامتر ها با افزایش اندازه و مقدار میکروپلاستیک در خاک لومی افزایش می یابند. در ارزیابی اثر وزن واندازه میکروپلاستیک های کاربردی، تاثیر اندازه میکروپلاستیک ها شاخصتر از درصد وزنی بود. به عبارتی، در بررسی هر سه حدآتربرگ در ۵ بازه زمانی، تاثیر میکروپلاستیک ها را بر حد روانی، حد خمیری و شاخص پلاستیسیته کاملا واضح است. تیمارحاوی بیشترین اندازه و محتوای میکروپلاستیک در خاک بیشترین افزایش را داشت. این پژوهش در ۵ دوره زمانی متناوب انجامشد و هر پنج دوره رفتار مشابهی را نشان داد که اختلاف مشهودی در ادوار متوالی وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

میکروپلاستیک ، حد پلاستیکی ، شاخص پلاستیسیته ، حد روانی ، لوم شنی