فرسودگی شغلی وکیفیت زندگی کاری پرستاران در دوران پاندمی بیماری کرونا

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 53

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED08_018

تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1402

چکیده مقاله:

بروز بیماری نوظهور کووید- ۱۹ و عوارض ناشی از آن در جوامع و به ویژه کارکنان خط مقدم مبارزه با بیماری کروناو عدم انجام مطالعات کافی و مناسب دربستر بومی، ما را بر آن داشت تا در این مطالعه مقطعی March ۲۰۲۲)- (january ،به بررسی فرسودگی شغلی، کیفیت زندگی کاری پرستاران و مولفه های مرتبط با آن در دوران پاندمی کووید ۱۹ بپردازیم. دادهها از تمامی ۱۲۷ پرستار شاغل در دوره پاندمی کووید- ۱۹ و با به کارگیری پرسشنامه های دموگرافیک، Waltons Quality of working life و Maslach-burnout inventory و به روش مصاحبه گردآوری و به SPSS-۲۲ وارد شدند. میانگینسنی پرستاران)انحراف معیار( ) ۸ ) ۳۶.۲۶ سال بود و ۷۸.۷ درصد شرکت کنندگان خانم، ۸ / ۸۱ درصد آنان متاهل بوده و ۵۲درصد دارای یک تا دو فرزند داشتند. ۹۲.۹ درصد آنان دارای لیسانس بوده و فقط ۲۴.۸ درصد آنان تعداد شیفت های ماهانه درحد موظف داشتند. ۶۵.۴ درصد دارای وضعیت استخدامی رسمی بودند. بیش از ۷۰ درصد پرستاران خستگی عاطفی متوسط تازیاد را تجربه نموده و ۶۸ درصد آنان شدت این خستگی را در حد متوسط تا زیاد توصیف نمودند. ۲۲.۵ درصد پرستاران دارایمواجهه متوسط و ۵۷.۸ درصد آنان دارای مواجهه شدید با بیماران مبتلا به کووید ۱۹ بودند و در بین پرستاران دارای مواجههمتوسط تا بیشتر، شدت خستگی عاطفی بالاتری مشاهده گردید. همچنین تامین فرصت رشد و امنیت، قانون گرایی در سازمان،فضای کلی زندگی و وابستگی اجتماعی زندگی کاری با میزان مواجهه با بیمار مبتلا به کرونا رابطه معنی داری مشاهده گردید.اغلب پرستاران مورد مطالعه از نظر کیفیت زندگی کاری در سطح متوسط قرار داشته و بین شدت و دفعات خستگی عاطفیپرستاران با تمامی ابعاد کیفیت زندگی کاری، رابطه معکوس و معنی داری مشاهده شد. بین تعداد شیفت ها با شدت مسخشخصیت و شدت عدم موفقیت، جبران منصفانه، شرایط کاری ایمن و بهداشتی و تامین فرصت رشد و امنیت فرد رابطه معنیداری یافت شد. بین وضعیت استخدامی و تمامی ابعاد کیفیت زندگی رابطه معنی دار آماری یافت شد. پژوهشگران بر این باورندکه می بایست هر چه سریع تر مداخلات پیش گیرانه و ارتقاء دهنده سلامت روان و بهبود دهنده کیفیت زندگی کاری پرستاراندر دستور کار سیاست گزاران نظام سلامت قرار گیرد و از طریق طراحی و اجرا به موقع و موثر، رفاه و سلامت روانی پرستاران رابازگردانیده و آنان را برای مواجهه با شرایط مشابه آماده نمود.

نویسندگان

الهه صالح

Social Determinants of Health Research Center.Semnan University of medical Sciences,semnan ,iran

محمد عزتی اثر

Social Determinants of Health Research Center.Semnan University of medical Sciences,semnan ,iran

محمدرضا قانع پور

Department of Health Education & Health Promotion, school of public Health, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran

نیره هراتی اصل

School of public health, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran