بررسی مهارتهای ادراک بینایی در کودکان عادی ۷ تا ۱۳ ساله شهر تهران

هدف: این مطالعه با هدف بررسی مهارتهای ادراک بینایی در کودکان عادی ۷ تا ۱۳ ساله شهر تهران و تعیین تاثیر جنسیت، سن و موقعیتهای اجتماعی- تحصیلی مختلف بر آن انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تحلیلی و مقطعی، از بین دانش آموزان ۷ تا ۱۳ ساله کلیه مدارس مناطق مختلف آموزش و پرورش شهر تهران، به روش خوشه ای پنج منطقه و چهل مدرسه ابتدایی و راهنمایی انتخاب و متناسب با جمعیت آنها، ۷۸۸ نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب و در سه گروه سنی طبقه بندی شده و توسط آزمون مهارتهای ادراک بینایی– تجدید نظر شده (تی.وی.پی.اس-آر) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های حاصل با استفاده از آزمونهای کولموگروف- اسمیرنوف، بارتلت، آنالیز واریانس، آزمون تی مستقل، کروسکال والیس، یومن ویتنی و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نمرات استاندارد در کلیه مهارتهای ادراک بینایی در حد متوسط بود. بین گروههای سنی، بجز در مورد حافظه بینایی و حافظه توالی بینایی، در بقیه مهارتها اختلافی معنادار وجود داشت (مقدار احتمال از ۰/۰۴۵ تا کمتر از ۰/۱۰۰). بین دانش آموزان مناطق مختلف آموزش و پرورش، در تمام مهارتها، اختلاف معنادار وجود داشت (P<۰/۰۰۱) . بین کودکان دختر و پسر در ثبات شکل بینایی(۰۰۹/۰=پی)، تشخیص شکل از زمینه (P۰/۶۱۷)، از همبستگی بین خرده آزمونها با یکدیگر (Rho<۰/۵۰۸) کمتر بود. نتیجه گیری: برخلاف انتظار، افزایش سن کودکان با ادراک بینایی ارتباط معنادار، ولی معکوس داشت. جنسیت و موقعیت اجتماعی - شهری منطقه آموزش و پرورش نیز در برخی از خرده آزمونهای مهارتهای ادراک بینایی موجب تفاوت معنادار بین کودکان عادی شد. ضمن این مطالعه، برای هریک از مهارتها نمره هنجار به دست آمد که می تواند به عنوان معیاری در مطالعات بعدی مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

Visual perception impairment ، Visual perceptual skills ، Normal children ، Visual discrimination ، Visual information processing ، اختلال درک بینایی ، مهارتهای ادراک بینایی ، کودکان عادی ، تمایز بینایی ، پردازش اطلاعات بینایی