تکرارپذیری اندازه گیری سطح مقطع عضلات لونگوس کولی و لونگوس کپیتیس هنگام آزمون کرانیوسرویکال فلکشن توسط اولتراسونوگرافی

هدف عضلات گردن بیش از ۸۰ درصد از ثبات مکانیکال ستون فقرات گردنی را تامین می کند. لونگوس کولی و لونگوس کپیتیس عضلات خم کننده عمقی گردن هستند که نقش مهمی در حفظ ثبات گردن ایفا می کنند. در بیماران با گردن درد مزمن، ضعف و آتروفی این عضلات دیده می شود. اندازه گیری ابعاد عضله با اولتراسونوگرافی فرصتی فراهم می کند تا بتوان آتروفی و هایپرتروفی عضله را به صورت عینی ارزیابی کرد. این مطالعه به منظور بررسی تکرارپذیری اندازه گیری سطح مقطع عضلات لونگوس کولی و لونگوس کپیتیس با اولتراسونوگرافی هنگام انجام آزمون کرانیوسرویکال فلکشن انجام شده است. روش بررسی ۱۰ آزمودنی شامل ۵ بیمار با گردن درد مزمن غیراختصاصی و ۵ فرد سالم به طور داوطلبانه در مطالعه شرکت کردند. تصویربرداری به وسیله اولتراسونوگرافی در محاذات غضروف تیروئید در پنج مرحله با آزمون کرانیوسرویکال فلکشن انجام گرفت. برای بررسی تکرارپذیری درون روز دو تصویر در یک روز با فاصله یک ساعت و برای تکرارپذیری بین روز یک تصویر یک هفته بعد گرفته شد. در هر تصویر سطح مقطع عضلات لونگوس کولی و لونگوس کپیتیس اندازه گیری شد. سپس داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته ها ICC تکرارپذیری درون روز اندازه گیری سطح مقطع عضلات خم کننده عمقی گردن با استفاده از اولتراسونوگرافی در افراد سالم ۰/۹۱ و در بیماران با گردن درد مزمن ۰/۹۰ به دست آمد. ICC تکرارپذیری بین روز برای افراد سالم ۰/۸۸ و بیماران با گردن درد مزمن ۰/۸۶ به دست آمد. میانگین خطای اندازه گیری حداقل ۰/۰۳ و حداکثر ۰/۰۵ به دست آمد. نتیجه گیری اولتراسونوگرافی در اندازه گیری سطح مقطع عضلات لونگوس کولی و لونگوس کپیتیس هنگام انجام آزمون CCF در افراد سالم و افراد با گردن درد مزمن غیراختصاصی روشی پایا و تکرارپذیر است.

کلیدواژه ها:

Reliability ، Longus Colli ، Longus capitis ، Ultrasonography ، Craniocervical flexion test ، تکرارپذیری ، لونگوس کولی ، لونگوس کپیتیس ، اولتراسونوگرافی ، آزمون کرانیوسرویکال فلکشن