ارزیابی نقش مدیریت شهری در حفاظت از محیط زیست با استفاده از روش ANP نمونه موردی: منطقه ۲۰ کلانشهر تهران

گسترش روزافزون شهرنشینی و در نتیجه آن رشد و توسعه شهرها، مسائل و مشکلات مختلفی را ایجاد مینماید که در سایه عملکرد درستمدیریت شهری قابل درمان و در بیشتر موارد قابل پیشگیری است. بحث محیط زیست شهری به علت تراکم جمعیت و عملکردهای چندگانهمحیطی در شهرها بسیار مهم است و در صورت توجه مناسب به آن می تواند کیفیت زیست شهروندان را افزایش دهد. یکی از ابعاد عملکردیمدیریت شهری پرداختن به بحث محیط زیست شهرها و توجه به کیفیت و حفاظت آن است. منطقه ۲۰ کلانشهر تهران به علت اسکان تعدادزیادی از شهروندان، دارای روند توسعه سریعی است که این امر میتواند منجر به ایجاد مسائل زیست محیطی در منطقه شود. هدف این پژوهشبررسی میزان تاثیر نقش مدیریت شهری در حفاظت از محیط زیست و مقابله با چالش های زیستمحیطی آن با توجه به معیارها و زیرمعیارهایزیست محیطی منطبق بر پارادایم توسعه پایدار و ویژگیهای منطقه است. روش پژوهش بر مبنای روش ترکیبی توصیفی-تحلیلی و استفاده از فرآیند تحلیل شبکه ANP است. نتایج پژوهش منجر به تعیین ۸ معیار و ۲۵ زیرمعیار زیست محیطی جهت تعیین میزان تاثیر نقش مدیریت شهری و وضعیت عملکردی مدیریت شهری در حفاظت از محیط زیست منطقه با استفاده از مطالعات اسنادی گردید. وضعیت عملکرد مدیریت شهری با استفاده از میانگین نظرات شهروندان منطقه ۲۰ تعیین و تاثیر نقش مدیریت شهری در این حوزه ابتدا توسط میانگین نظرات شهروندان و سپس با توجه به نظرات گروه خبرگان و فرآیند تحلیل شبکه بررسی و مشخص شد. نتایج پژوهش بیانگر اختصاص یافتن وزن ۰/۴۹ به گزینه زیاد ۰/۳۰ به گزینه بسیار زیاد در ارتباط با میزان تاثیر نقش مدیریت شهری در حفاظت از محیط زیست منطقه میباشد. مقایسه وضعیت عملکردی مدیریت شهری با میزان تاثیر نقش آن نیز بیانگر عدم تناسب و توازن میان این دو بخش است که باید مورد توجه مدیران شهری دربرنامه ریزی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، محیط زیست ، فرآیند تحلیل شبکه ANP ، منطقه ۲۰ کلانشهر تهران