تحلیل آسیب پذیری اجتماعی در برابر مخاطرات محیطی(مطالعه موردی: شهرستان های استان ایلام)

آسیب پذیری اجتماعی و تاب آوری جامعه دو مفهوم درحال گسترش برای توصیف سیستم اجتماعی جهت آمادگی، جذب و تطابق دربرابر خارات و شوک های محیای و بلایای طبیعی است سنجش آسیب پذیری و تاب آوری اجتماعی در اولویت بندی بودجه، برنامه های پیشگیری، آمادگی در برابر مخاطرات به مدیران و برنامه ریزان کمک زیادی می کند. هدف پژوهش تحلیل میزان آسیب پذیری و تاب اوری اجتماعی شهرستان های استان ایلام در برابر مخاطرات محیطی می باشد. پژوهش از نظر هدف، کاربردی از نظر روش توصیفی - تحلیلی و از لحاظ ماهیت داده ها کمی است. پژوهش در دو بخش وضعیت مخاطرات محیطی و سنجش آسیب پذیری اجتماعی مورد بررسی قرار گرفته است در بخش بررسی وضعیت مخاطرات استان ایلام از اطلاعات کتابخانه ای و در بخش میزان آسیب پذیری اجتماعی با استفاده از پرسشنامه، دیدگاه ساکنان ۱۰ شهرستان با درجه آسیب پذیری بالاتر در رابطه با شاخص های آسیب پذیری اجتماعی جمع آوری شد. جهت تحلیل پرسشنامه از آزمون میانگین در نرم افزار SPSS و تکنیک های تصمیم گیری چند شاخصه تاپسیس در نرم افزار MATLAB بهره گرفته شد. نتایج به دست آمده نشان داد مهم ترین پدیده ها و مخاطرات استان ایلام شامل سیل، زلزله، زمین لغزش، گردو غبار، خشک سالی، فرونشست، شوری اب می باشند. نتایج سنجش آسیب پذیرس اجتماعی نشان می دهد کلیه شهرستان های استان ایلام در زمینه آسیب پذیری اجتماعی در برابر مخاطرات محیطی در وضعیت نابسمانی قرار دارند و در این میان شهرستان ملکشاهی، دهلران، سیروان و ایلام در وضعیت کاملا نامطلوبی قرار دارند.

کلیدواژه ها:

مخاطره ، تاب آوری ، آسیب پذیری اجتماعی ، مدل تاپسیس ، استان ایلام.