ارزیابی پتانسیل ها و محدودیت های آموزش غیرحضوری در دروس عملی رشته معماریدر هنرستان ها

در چند سال اخیر با توجه به شیوع همه گیری ویروس کرونا در جوامع، فعالیت های دورکاری و غیر حضوری گسترش زیادی یافته اند.نهادهای آموزشی از جمله مدارس نیز از این قاعده مستثنا نبوده و به ناچار فعالیت حضوری خود را متوقف کرده و به فعالیت هایغیرحضوری روی آورده اند. دروس عملی و کارگاه ی رشته معمار ی در هنرستان ها نیز پیروی همین قاعده بوده و در طول مدتهمه گیری کلاس ها به صورت غیرحضوری در بستر نرم افزار شاد برگزار شده است. بعد از گذشت بیش از سه سال و تجربه آموزشغیرحضوری بر آن شدیم تا به ارزیابی محدودیت ها و پتانسیل های این شیوه آموزشی بپردازیم چراکه با توجه به اظهارات هنرآموزان وهمچنین هنرجویان رشته معماری، آموزش غیرحضوری تاثیرات منفی در پیشرفت تحصیلی هنرجویان داشته و اموزش دروس عملیبه طور مطلوب اتفاق نیفتاده است و هنرجویان مهارت ها ی لازم را به خوبی کسب نکرده اند و این امر در پایه های بالاتر به خوبی اثرخود را نشان می دهد. در این تحقیق علاوه بر بررسی پژوهش های پیشین، پرسشنامه ای شامل سوالاتی با مضمون ارزیابی کیفیتآموزش غیرحضوری تدوین شده و به جمع آوری نظرات هنرجویان رشته معماری پرداخته شده است. این پژوهش پتانسیل ها ومحدودیت های آموزش غیرحضوری را به ما معرفی می کند و شیوه آموزش ترکیبی که در آن از هر دو شیوه حضوری و غیرحضوریاستفاده می شود را در آموزش دروس عملی و کارگاهی رشته معماری در هنرستان ها ضروری می داند

کلیدواژه ها:

آموزش غیرحضوری ، دروس عملی رشته معماری ، فرایند یادگیری هنرجویان