پیش بینی نوآوری سازمانی در دانشگاه ها از طریق استقرار مدیریت کیفیت جامع

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی نوآوری سازمانی در دانشگاه های شهر سمنان از طریق استقرار مدیریت کیفیت جامع است. پژوهش از نظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی ازنوع همبستگی و مبتنی بر معادلات ساختاری می باشد. جامعه آماری ۵۵۰ نفر که شامل کلیه کارکنان دانشگاه دولتی سمنان، دانشگاه پیام نور و دانشگاه آزاد بود و با استفاده از جدول مورگان تعداد ۲۳۳ نفر به عنوان نمونه انتخاب شد. به منظور سنجش متغیرهای مورد استفاده در پژوهش از دو پرسش نامه مدیریت کیفیت جامع(کومار و همکاران، ۲۰۱۱) و نوآوری سازمانی (چوپانی و همکاران، ۱۳۹۱/۲۰۱۲) استفاده گردید که پس از محاسبه روایی و پایایی، پرسشنامه در بین نمونه های پژوهش توزیع و جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای آماری۲۳ Spss و ۵/۸ Lisrel انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان می دهد که مدیریت کیفیت جامع قابلیت پیش بینی نوآوری سازمانی را دارد و با نوآوری سازمانی رابطه مثبت و معنی دار دارد. از بین ابعاد مدیریت کیفیت جامع ، بعد آموزش کارکنان با ۸۹ /۰ دارای بیشترین بار عاملی و بعد تمرکز بر مشتری با ۸۰/۰ دارای کمترین بار عاملی می­باشند

کلیدواژه ها:

مدیریت کیفیت جامع ، نوآوری سازمانی ، دانشگاه