الگوی نقش مولفه های سرمایه روانشناختی در رضایت از زندگی و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه های پیام نور غرب استان اصفهان

در این پژوهش الگوی ساختاری رابطه بین مولفه های سرمایه روانشناختی با رضایت از زندگی و انگیزه پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دانشگاههای پیام نور غرب استان اصفهان در زمستان ۱۳۹۵ اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان دانشگاههای پیام نور غرب استان اصفهان در زمستان ۱۳۹۵ به تعداد ۹۰۰ نفر تشکیل دادند که از میان آن­ها ۳۰۳ نفر به شیوه تصادفی نظامدار انتخاب شدند. ابزار­های پژوهش پرسشنامه سرمایه روان­شناختی (لوتانز و همکاران، ۲۰۰۸) پرسشنامه رضایت از زندگی (داینر وهمکاران، ۱۹۸۵) و پرسشنامه انگیزش پیشرفت تحصیلی AMS (والراند و همکاران،۱۹۹۲) بودند. داده­ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و مدل­سازی معادلات ساختاری (SEM) تحلیل شد. یافته­ها نشان داد که بین مولفه های سرمایه روان شناختی (خود کار آمدی، امیدواری، خوشبینی، تاب آوری) بارضایت از زندگی (۰۱/۰>p) و پیشرفت تحصیلی (۰۱/۰>p) رابطه مثبت و معنادار و بین رضایت از زندگی و انگیزه پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج حاصل از الگوسازی معادله ساختاری (SEM) نشان داد که امیدواری با رضایت از زندگی دارای رابطه مستقیم و خود کار آمدی، امیدواری، خوشبینی (جهت گیری به زندگی)، تاب آوری همراه با رضایت از زندگی با پیشرفت تحصیلی رابطه مستقیم و معنا دار دارند. همچنین نتایج نشان دادکه رضایت از زندگی متغیر واسطه ای در رابطه امیدواری با رضایت از زندگی است به عبارت دیگر امیدواری بخشی از اثرات خود را به پیشرفت تحصیلی از طریق رضایت از زندگی انجام می دهد.

کلیدواژه ها:

سرمایه روانشناختی ، رضایت از زندگی ، انگیزه پیشرفت تحصیلی