ارائه الگوی بالندگی اعضای هیئت علمی با رویکرد مجازی سازی(دانشگاه آزاد اسلامی استان خراسان رضوی)

هدف از انجام این پژوهش ارائه الگوی بالندگی اعضای هیئت علمی با رویکرد مجازی سازی در دانشگاه آزاد اسلامی استان خراسان رضوی بود. این پژوهش از نوع پژوهش های کیفی بود. از نظرروش، نظریه داده بنیاد در این پژوهش ملاک عمل واقع شد. جامعه آماری شامل مدیران و اساتید دانشگاهی و خبرگان در حوزه علوم رفتاری، رفتار سازمانی و منابع انسانی دانشگاه های آزاد اسلامی استان خراسان رضوی بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و به کارگیری معیار اشباع نظری، مصاحبه هایی نیمه ساختاریافته با ۲۰ نفر به عنوان مشارکت کنندگان در پژوهش انجام شد. برای بررسی روایی و پایایی از روش گوبا و لینکن (۱۹۸۵) استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها در طی سه مرحله کد گذاری باز، کد گذاری محوری و کد گذاری انتخابی حاکی از ۲۵۰ کد اولیه، ۳۹ کد ثانویه و ۱۶ مقوله کلی است که در چارچوب مدلی پارادایمی شامل: شرایط علی (همبسته، فردی، سازمانی)، پدیده محوری (بالندگی حرفه ای، بالندگی اخلاقی، بالندگی پژوهشی، بالندگی آموزشی)، اقتضائات (عوامل محیطی کلان، عوامل محیطی خرد)، شرایط میانجی (بهزیستی، توسعه منابع انسانی)، شرایط زمینه ای (عوامل فرهنگی، عوامل اقتصادی) و پیامدها (بهبود عملکرد سازمانی، بهبود عملکرد فردی، بهبود عملکرد دانشجو)، تحلیل شده است.

کلیدواژه ها:

اعضای هیئت علمی ، بالندگی ، مجازی سازی ، داده بنیاد