طراحی و اعتباریابی الگوی امکان سنجی آموزش طنزمحور در مدارس ابتدائی

پژوهش حاضر باهدف طراحی و اعتبار یابی الگوی امکان سنجی آموزش طنز محور در مدارس ابتدائی انجام گرفت. روش پژوهش، اکتشافی آمیخته (کیفی- کمی) بوده که در بخش کیفی، گرندد تئوری و در بخش کمی، پیمایشی لحاظ گردیده است. مشارکت کنندگان بخش کیفی ۱۳ نفر از معلمان و مدیران مدارس ابتدایی شهر نیشابور می باشد که با استفاده از روش نمونه گیری نظری انتخاب شده اند و در قسمت کمی، مدیران و معلمان ابتدایی شهر نیشابور به تعداد ۲۷۴ نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها در بخش کیفی از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و در بخش کمی از پرسشنامه امکان سنجی اجرای آموزش طنزمحور در مدارس ابتدایی استفاده شده است.  این پرسشنامه شامل ۱۳ سوال در طیف ۵ تایی لیکرت تهیه شده است. روایی پژوهش در بخش کیفی با معیار گوبا و لینکن(۱۹۸۵) و در بخش کمی با استفاده از روایی محتوا و سازه بررسی شده و مورد تائید قرار گرفت. پایایی مصاحبه ها نیز از روش پایایی بازآزمون بالاتر از ۶۰ % گزارش شده است. روش تجزیه وتحلیل دادههای مصاحبه در بخش کیفی، کدگذاری باز، محوری و انتخابی با نرم افزار Atlas.ti و در بخش کمی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart pls۳ انتخاب شده است. یافته های پژوهش در بخش کیفی شامل ۱۲۲ کدباز، ۱۳ کد ثانویه و ۴ مقوله اصلی(عوامل علی، راهبردها، پیامدها و عوامل مداخله گر) به دست آمد و نتایج بخش کمی پژوهش نشان داد که مدل ارائه شده از برازش مناسبی برخوردار است. با توجه به نتایج پژوهش، سیاستگذارن نظام آموزشی باید توجه ویژه ای به مسئله آموزش مبتنی بر طنز داشته باشند و آن را در اسناد بالادستی لحاظ گردانند و معلمان و مدیران نیز در به کارگیری شیوه های درست استفاده از طنز در انتقال مفاهیم مبادرت ورزند.

کلیدواژه ها:

طنز ، آموزش طنز محور ، اعتباریابی ، مدارس ابتدائی