تغییر نام در حقوق ایران و نگاهی به حقوق فرانسه

نام یکی از ممیزات و احوال شخصیه افراد است. ما در تعیین نام خود نقش نداریم. نام گذاری از جمله مستحبات و حقوقی که کودک تازه متولد شده برعهده والدین دارد انتخاب نام شایسته و نیکو است. نام هرکس همیشه با اوست و از او جدا نمیشود، همواره در شخصیت فردی و اجتماعی شخص موثر است فلذا دارای اهمیت است. انتخاب نام نیک ضمن تکریم و احترام به کودک نشان دهنده طرز تفکرخانواده و آرمانها و الگوهای مورد قبول آنها می باشد. به همین جهت اسلام دستور میدهد از نام هایی استفاده شود که نشان از هویت اعتقادی دارند و الهام بخش و امید آفرین و حاصل پیام و فرهنگ اصیل اسلامی باشند. مانند نام ائمه و پیامبران و نام هایی که به معنای عبودیت خداوند متعالباشد. همچنین اسلام استفاده از نامهای پادشاهان ظالم و فراعنه و دشمنان اهل بیت، ونامهای بی محتوا که موجب هتک حیثیت فرد می گردد، نامهای یادآور قهر و غضب و ستم و ظلم و یا استفاده از صفاتی که مخصوص خداوند است را مکروه میداند. در کنوانسیون حقوق کودک، حق داشتن نام برای کودک تصریح شده در ماده سوم اعلامیه جهانیکودک ذکر شده(کودک باید از بدو تولد صاحب اسم،ملیت و هویت گردد) در مواردی که بیان شد حق نام گذاری کودک در اسلام )فقه( و بین الملل است. حال در جامعه افرادی هستند که بنا بر دلایلی خواهان تغییرنام خود هستند. در ادامه شرایط تغییر نام و محدودیتهای آن بیان خواهد شد. طبق قانون ثبت احوال از دوجزء ترکیب می شود.نام شخص نام کوچک و نام خانوادگی که در این یادداشت به این که آیا تغییر در نامهای کوچک مجاز است یا خیر، نام های ممنوع، موار تغییرنام مرجع صلاحیت دار برای نام کوچک، درخواست تغییر نام اشخاص محجور، تغییرنام به دلیل اشتهار به نام دیگر و شیوه صحیح طرح دعاوی تغییر نام در حقوق ایران و با نگاهی به حقوق فرانسه پرداخته می شود

کلیدواژه ها:

حقوق ، قانون ، تغییرنام ، ثبت ، احوال ، احوال شخصیه