تعهد به مذاکره در حقوق بین الملل در پرتو رویه دیوان بین المللی دادگستری با تاکید بر قضیه بولیوی و شیلی
محل انتشار: مجله مطالعات حقوقی، دوره: 12، شماره: 3
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 48
فایل این مقاله در 31 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLSZUT-12-3_008
تاریخ نمایه سازی: 16 آذر 1402
چکیده مقاله:
دیوان بین المللی دادگستری در معرض ادعاهای مختلف از سوی دولت های طرف اختلافات بینالمللی قرار میگیرد. دولتهای طرف اختلاف نیز برای نائل آمدن به مطلوب خود از دعوای طرح شده، در بعضی موارد درگیر آرمانخواهی و ایدهآل گرایی مفرط میشوند. طرح ادعاهایی با چنین خصیصه ای، فرصت تبیین حقوق بینالملل موجود را برای جامعه بینالمللی از سوی دادگاه جهانی فراهم میسازد. «تعهد به مذاکره» در مواردی در برابر دیوان بین المللی دادگستری به صورت ایدهآلگرایانه مطرح شده است. دیوان در رویه اخیر خود درباره این موضوع، با صدور رایی در سال ۲۰۱۸ در دعوای دولت بولیوی علیه دولت شیلی تحت عنوان «تعهد به مذاکره در مورد دسترسی به اقیانوس آرام»، برخی مواضع اصولی خود در آرای پیشین را درباره تعهد به مذاکره تثبیت کرده است. نوشتار پیش روی، با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی درصدد بررسی این مسئله است که تعهد به مذاکره در حقوق بینالملل از چه ماهیت و جایگاهی برخوردار است؟ در پاسخ به این سوال این فرضیه مطرح می شود که گرچه توسعه حقوق بین الملل الزامات متعددی را در میان دولتها پدید آورده، لیکن در موضوع مذاکره نمیتوان قائل به وجود تعهدی عام در حقوق بینالملل بود. هرچند می توان به وجود چنین تعهدی به عنوان یک تعهد معاهداتی یا عرفی خاص اذعان کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مصطفی فضائلی
دانشیار گروه حقوق بین الملل ، دانشکده حقوق، دانشگاه قم
مسعود احسن نژاد
پژوهشگر دکتری حقوق بین الملل، گروه حقوق بین الملل، دانشکده حقوق دانشگاه قم، قم ایران