بازتاب انگاره رهایی در مضامین سرود ملی کشورهای ایران، ونزوئلا و کوبا براساس تئوری هربرت مارکوزه

سرودهای ملی به همراه پرچم، مهم ترین نمادهای ملی کشورها هستند و از نظر رتبه­بندی در دسته الف نمادهای ملی قرار می گیرند. سرود ملی کشورها که سرود رسمی آنها نیز هست آمیزه­ای است موجز و هنرمندانه و فرخنده از واژه­ها و موسیقی که کلمات شان با همه کوتاهی، نشانگر نوع فرهنگ، جامعه، زبان، تاریخ، دین، اخلاق، نژاد، طبیعت، حکومت، روحیه و آرمان آن مردمان و سرزمین شان است و آواهای موسیقی­اش بیانگر روح میهن­دوستی، مهمان­نوازی، صلح­طلبی، بالندگی، شادمانی، عشق­ورزی و احترام به ملل کشورهای دیگر که در پس همه آن­ها، آذرخشی از روح دلاوری، جانبازی، دفاع و تسلیم­ناپذیری در برابر هجوم و سیطره دشمنان احتمالی نیز نهفته است. در این پژوهش با شیوه توصیفی تحلیلی به بررسی انگاره رهایی براساس تئوری مارکوزه در مضامین سرودهای ملی کشورهای ایران، ونزوئلا  و کوبا  که با انقلاب مواجه شده­اند، پرداخته­ایم. نتایج نشان می­دهد سرود ملی پس از انقلاب کشورهای مذکور، اغلب جنبه ناسیونالیستی ندارد و بیشتر شعارهایی انقلابی هستند و سر ستیز با نظام سرمایه­داری جهانی را دارند. آن­ها اغلب به دنبال ایجاد اتحاد در میان هواداران آرمان انقلابی در سطح جهان هستند. این سرود در ایران تم اسلامی دارد و با مسلمانان مظلوم جهان هم­نوایی دارد. موسیقی این سرودها به مارش نظامی نزدیک می­شود، ریتمش تند و شبیه آهنگ­های انقلابی است. در واقع انقلابی روی کار می­آیند و می­خواهند تغییرات گسترده و انقلابی به معنی واقعی کلمه ایجاد کنند. آنچه در این سرودها از سایر مضامین پررنگ­تر است همان انگاره رهایی و آزادی است که با مفهوم رهایی مارکوزه مناسبت بسیار نزدیکی دارد.

کلیدواژه ها:

سرود ملی ، موسیقی ، انگاره رهایی ، هربرت مارکوزه ، کشورهای ضد امپریالیستی ، ایران ، ونزوئلا ، کوبا