تعیین تنسورهای تنش تکتونیکی با استفاده از ساز و کار کانونی زلزله ها در ایران
محل انتشار: هشتمین همایش انجمن زمین شناسی ایران
سال انتشار: 1383
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,968
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SGSI08_135
تاریخ نمایه سازی: 23 مهر 1385
چکیده مقاله:
جهات صفات گسلی و جهات لغزش حاصل از مجموعه ای از داده های ساز و کار کانونی زلزله ها را می توان برای تعیین بهترین جهات تنش اصلی ناحیه ای بکار برد. یک روش جدید برا یمحاسبه تنسور تنش مرتبط با لغزش در طول مجموعه ای از گسلها بکار برده شده است (Reshes. 1987) این روش بر اساس دو فرضیه استوار است: نخست اینکه تنشها در جهت لغزش از معیار شکست برشی Navier – Coulomb تبعیت می کنند، و دیگر اینکه لغزش در جهت تنش برشی بیشینه در طول گسل رخ می دهد. تنسورهای تنش تکتونیکی میزان ضریب اصطکاک و میانگین چسبندگی گسلها در طی زمان گسل خوردگی ضمن انجام حاسبات ، تعیین می گردند. در این مقاله پارامترهای کانونی 800 زلزله با mb بزرگتر از 4/0 جهت تعیین تنسور های تنش رژیم تکتونیکی معاصر (CTR) در ایران ، مورد استفاده قرار گرفت ه است. نهایتا نقشه جهات تنش تکتونیکی معاصر منطقه تهیه شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که ضریب اصطکاک در کل منطقه بین 0/1 و 0/4 تغییر می کند. ماکزیمم زاویه ناجوری اصلی در منطقه 30 درجه سانتی گراد بدست امد. همچنین جهات تنش بدست امده در بیشتر نقاط ایران عمدتا روند شمال شرق – جنوب غرب داشته و با نتایج بدست آمده در مطالعات قبلی همخوانی دارند.
نویسندگان
احمد زمانی
بخش علوم زمین، دانشکده علوم دانشگاه شیراز
رضوان خاوری
بخش علوم زمین، دانشکده علوم دانشگاه شیراز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :