تحلیل مورفوتکتونیکی قسمتی از گسل اصلی زاگرس در جنوب شهرکرد (حد فاصل شملزار تا سودجان)

منطقه مورد مطالعه قسمتی از گسل اصلی زاگرس واقع در استان چهارمحال و بختیاری است که بین طول های جغرافیایی 50 و 51 شرقی و عرض های جغرافیایی 32 و َ45 32 قرار می گیرد. با توجه به گستردگی منطقه مورد مطالعه و امکان تلفیق چند شاخص مورفوتکتونیکی با یکدیگر اهمیت استفاده از تحلیل های مورفوتکتونیکی آشکار می شود. شاخص های مورفوتکتونیکی Fact %, Smf و عدم تقارن حوضه آبریز مورد بررسی قرار گرفته است و با استفاده از نتاج به دست آمده میان و نحوه فعالیت تکتونیکی در قسمت های مختلف منطقه را می توان با یکدیگر مقایسه نمود. به نظر میرسد در تحلیل های مورفوتکتونیکی میزان فعالیت به سمت شمال غرب افزایش می یابد. اما این افزایش در تمام منطقه مورد مطالعه دیده نمی شود و در بعضی از قسمت ها فعالیت تکتونیکی به صورت غیر هادی افزایش یافته است که عبات آن را باید در ساختارهای متقاطع با روند اصلی زاگرس در منطقه جستجو کرد. این ساخت ها به صورت محلی در شکل گیری دگر ریختی های منطقه تاثیر به سزایی داشته است.