چینه شناسی رسوبات کرتاسه فوقانی در برش علمده-گلندرود، البرز مرکزی

سال انتشار: 1383
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,673

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SGSI08_122

تاریخ نمایه سازی: 23 مهر 1385

چکیده مقاله:

چینه شناسی رسوبات کرتاسه فوقانی در دامنه های شمالی حوضه البرز مرکزی، در برش چینه شناسی علمده – گلندرود مورد مطالعه قرار گرفت. هدف از این مطالعه بررسی سنگ چینه ای و زیست – چینه ای رسوبات کرتاسه فوقانی بر اساس فرامینفرها بنتونیک و پلانکتونیک ( به دو صورت فرمهای آزاد و مقاطع نازک) بده استا. کلیه میکروفسیلهای فرامینیفر، جلبک شناسایی شدند و نتایج حاصل از این مطالعات منجر به تعیین لیتوزون و برش مورد مطالعه و شناسایی 50 جنس و گونه از میکروفسیلهای پلانتکتونیک و بنتونیک گردید. دو زون زیستی تجمعی بر اساس تقسیم بندی بیواستراتیگرافی ارائه شده توسط وایند (Wynd, 1965) تحت نامهای ذیل در قاعده توالی رسوی تشخیص داده شد. 20) Rotalipora – Radidaria assemblage zone 21) Trocholina – Orbitolina assemblage zone در قاعده برش مورد مطالعه دو نوع رخساره مربوط به نواحی کم عمق حاوی میکروفسیلهای بنتونیک و رخساره مربوط به نواحی نسبتا عمیق حاوی میکروفسیلهای پلانکتونیک به صورت بین انگشتی مشاهده گردیده است که هر دو متعلق به سنومانین زیرین می باشند. رسوبات بخشهای فوقانی برش مورد مطاعه دارای رخساره عمق تا نیمه عمیق بوده و حاوی میکروسیلهای غالبا پلانکتونیک با سن سانتونین، کامپانین، مائس ترشتین می باشند. حضور فرامینیفر پلانکتونیک شاخص Abathamphalus mayaroensis در انتهای برش مورد مطالعه بیانگر انتهای مائس تریشتین می باشد. عدم وجود میکروفسیلهای مربوط به سنومانین میانی تا انتهای کنیاسین و همچنین وجود گلوکونایت و اکسید آهن در مرز بین بخشهای قاعده ای برش (به سن سنومانین زیرین) و رسوبات بخشها بالایی (به سن سانتونین، کامپاین و مائس تریشتین) حاکی از یک ناپیوستگی موازی در رسوبات کرتاسه فوقانی برش مورد مطالعه می باشد.

نویسندگان

حسین پرتوآذر

سازمان زمین شناسی کشور، گروه فسیل شناسی

آنا یاری نژاد

دانشگاه تهران ، دانشکده علوم، گروه زمین شناسی