بررسی تاثیر روش جمله خوانی و تدبر محوری در ارتقا سطح کیفی و کمی آموزش قرآن

جمله خوانی به عنوان یکی از روش های تاثیر گذار در افزایش تدبر در قران ارائه شده است . هدف پژوهش حاضر ، بررسی تاثیر روش جمله خوانی و تدبر محوری در ارتقا سطح کیفی و کمی آموزش قرآن دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی سال تحصیل ۱۴۰۲-۱۴۰۱ می باشد . روش پژوهش حاضر، کیفی و از نوع درسپژوهی می باشد. جامعه آماری دانش آموزان پژوهش کنونی از میان فراگیران پایه پنجم دبستان شهدای گستج بصورت تصادفی و در قالب دو گروه ۹ نفره انتخاب و در پروژه شرکت داده شدند. این پژوهش به صورت گروهی و با مشارکت همکاران فرهنگی با هدف مذکور به اجرا در آمد. با بررسی صورتگرفته توسط اعضای گروه، تصمیم گرفته شد تا بدلیل اهمیت درس آموزش قرآن و جایگاه آن در اسناد تحولی آموزش و پرورش و همچنین با توجه به تغییرات کتب درسی آموزش قرآن دوره ابتدایی از منظر اهداف، محتوا و روشها، پروژه پژوهشی حاضر با محوریت کشف و کاربرد روشهای موثر در جهت تعمیق آموزش و تسری مهارت تدبر در آیات کلام وحی و ارتقا سطح سواد قرآنی دانش آموزان برنامه ریزی و اجرا گردد. داده های جمع آوری شده در پژوهش توسط نرم افزار ۲۰۲۰ E×EL مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . با بررسی و تحلیل داده های حاصل از مطالعات انجام شده و نقد و ارزیابی تدریس های صورت گرفته و پایش چالش ها و راهکارهای متناسب ، گروه درس پژوه به این نتیجه دست یافت که پرداختن به معانی آیات قرآن کریم از طریق عبارات و کلمات آشنای موجود در متن آیات، می تواند به خوبی دانش آموزان را به سمت تدبر و فهم آیات سوق داده و موجبات علاقه مندی فراگیران به کلام وحی و ایجاد لذت از درک قرآن توسط آنان را ایجاد نماید. این موضوع خود باعث می گردد تا علاوه بر افزایش مهارت بهره گیری مستقیم از آیات قرآن، مقدمات حفظ و کاربرد آیات قرآن کریم در رفتار و گفتار دانش آموزان فراهم گردیده و به تبع آن شاهد انس دائمی با قرآن در میان افراد جامعه باشیم .

کلیدواژه ها:

درسپژوهی ، آموزش قرآن ، جمله خوانی ، تدبر محوری ، پایه پنجم