بررسی و مطالعه سنت الهی ابتلاء به منزله روش تربیتی در نظام تعلیم و تربیت ایران

یکی از اساسی ترین مسائل زندگی انسان بر اساس سنت الهی در قرآن، مسئله ابتلاء است . هدف از پژوهش حاضر بررسی و مطالعه جایگاه ابتلاء به منزله یک روش تربیتی می باشد. برای این منظورکلیه منابع دست اول و مرجع ( با مبنا قرار دادن قرآن کریم ) در ارتباط با موضوع مقاله جمع آوری واز روش کیفی و با استفاده از نگاهی تحلیلی - انتقادی مورد بررسی قرار گرفتند و نهایتا با روش استنتاجی ، پیامدهای تربیتی ابتلاء به منزله روشتربیتی در نظام تعلیم و تربیت ایران استخراج گردید. نتایج تحقیق حاکی از آن است که ابتلاء نیکوترین روش در شکوفا کردن استعدادها و آشکارنمودن حقیقت گوهر آدمی است . واژه ابتلاء در قرآن معمولا با تعابیری همچون فتنه ، آزمایش ، تمحیص و امتحان بیان شده است . به نظر میرسد بامبنا قرار دادن ویژگی استعداد عبودیت در انسانها، بتوانیم ابتلاء را به عنوان یک روش تربیت در نظام تعلیم و تربیت ایرانی و اسلامی موثر و کارآمدمورد مداقه و تامل قرار داده و نتایج تربیتی مطلوبی را از نظام تعلیم و تربیت انتظار داشته باشیم .

کلیدواژه ها:

ابتلاء ، استلزامات تربیتی ، روش ، آموزش و پرورش ، مربی و متربی ، انسان